340 Dożynki, Nowy Rok, czy tylko Równonoc, czyli początek jesieni… a może jednak coś więcej… albo coś zupełnie innego..?

Słowiańskie Święto Równonocy Jesiennej Radogoszcz

Z powodu błędu wordpressa opisanego w poprzednim artykule, zostałem niestety, (albo na szczęście) zmuszony do ponownego przepisania całego tego wpisu od nowa… Reszta wyjaśnień, dostępna jest na samym dole.

Uprzedzam, że artykuł będzie wg mnie bardzo ważny,.. ale i niestety długi i pewno dla wielu niełatwy w odbiorze,.. dlatego nietypowo dla mnie, zdecydowałem się na jego początku zamieścić streszczenie głównych wniosków, moim zdaniem z niego wypływających. Oto one:

Na podstawie zamieszczonych poniżej dowodów i źródeł stwierdzam, co następuje:

1.
Istnieje rozbieżność między wyznaczaniem lat i ich początków, nie tylko w między różnymi kalendarzami, ale także wewnątrz Kalendarza Słowiańskiego, opartego na tzw. Kalendarzu Bizantyjskim, i wygląda że obecnie zgodnie z nim mamy rok 7523 a nie 7525!

2.
Zgodnie z Tradycją Pra-Słowiańską / Słowiańską i wg zebranych dowodów, Początek Nowego Roku Pra-Słowiańskiego / Słowiańskiego powinien być obchodzony w dniu równonocy wiosennej (jak dawniej), a nie dowolnie inaczej, np. w dniu równonocy jesiennej lub około niej, jak to ma miejsce w tradycji tzw. hebrajskiej / judejskiej / żydowskiej, czy ogólniej semickiej!

3.
Tzw. Neopogaństwo, np. wicca, czy tradycja celtycka, itp, mimo że częściowo wywodzą się z Tradycji Pra-słowiańskiej / Słowiańskiej, nie są z Nią jednoznaczne i nie mogą być ze sobą utożsamiane.

Słowa „neopogaństwo, neopoganie”, itp są w rozumieniu i języku wyznawców tradycji pustynnej nacechowane wyraźnie pogardliwie i lekceważąco i zostały celowo stworzone i nadawane wszystkim innym „nie-im”, (czyli osobom wyznających odmienne systemy wartości i kultywujących inne tradycje), przez wyznawców tradycji pustynnej, która przynajmniej częściowo wywodzi się z Tradycji Pra-Słowiańskiej / Słowiańskiej, czyli tzw. „pogańskiej”, która to Tradycja została przez wyznawców tradycji pustynnej, albo niemalże zniszczona, albo celowo zniekształcona i przekręcona, tak by lepiej służyć „im”, jako narzędzie do zniewolenia i upodlenia ludzkości.

4.
Do czasu najazdu wyznawców tradycji pustynnej na tereny Słowiańszczyzny, gdzie wyznawano Tradycję Pra-SŁowiańską / Słowiańską, Święto Plonów, Dożynki, itp, (jak zwał) były obchodzone w dzień równonocy jesiennej. Późniejsze zmiany obchodów tego prastarego święta, zostały spowodowane przez oddziaływania tradycji pustynnej. Święto to w wykoślawionej już postaci, zostało następnie włączone do listy innych świąt i zwyczajów (częściowo także wywodzących się z Tradycji Pra-SŁowiańskiej / Słowiańskiej i tak samo przyswojonych, jak np. tzw. Wielkanoc, Boże Narodzenie, Noc Świętojańska, Wszystkich Świętych, itd) obchodzonych następnie już wewnątrz miejscowego zestawu świąt tradycji pustynnej, zgodnie z jej wymogami.

5.
Tzw. mitraizm, aczkolwiek wywodzący się z Tradycji Pra-Słowiańskiej / Słowiańskiej, był częścią tradycji pustynnej, podobnie jak tzw. zaratusztrianizm, z którego bezpośrednio wywodził się.

6.
Wikipedia (nie tylko ona) nadal stosuje wybiórcze podejście do rzeczywistości, a szczególnie do wiadomości nawiązujących do Tradycji Pra-Słowiańskiej / Słowiańskiej, które są tam odpowiednio zmanipulowane tak, by były zgodne z rasistowskim i przeciw-słowiańskim (germańskim, a także pustynnym) punktem widzenia.

7.
Wyznawcy tradycji pustynnej, czyli inaczej pasożytniczej, czy też pasożytującej nie mieli, nie mają i nie będą mieli żadnych praw, by ograniczać lub zmieniać cokolwiek Wyznawcom Tradycji Pra-Słowiańskiej / Słowiańskiej, jak np. ja.

…..

Wiedza tym różni się od wiary, że tej pierwszej raz nabytej, nie można nigdy utracić… (Zasłyszane lub przeczytane nie pamiętam gdzie…)

Niby wszystko proste… tyle tylko, że nawet podobno światło, jak „prosto” leci, to i tak leci po krzywej… Coś jak piorun, co uderza najkrótszą z możliwych dróg… no i to dlatego właśnie jest „tak prosty”… jakim go widzimy…

Tak naprawdę, to ten wpis powinien nazywać się „O językoznawstwie i nie tylko, czyli podsumowania i wyjaśnienia do przygotowań przed Wielkim Marszem… w nieznane 08”,.. ale chciałem żeby nie było nudno i dodatkowo chciałem nawiązać do podobnego wpisu z poprzedniego roku, patrz:

https://skribh.wordpress.com/2015/09/23/174-rownonoc-jesienna-7524-czyli-cos-konczy-sie-i-cos-sie-zaczyna/

Tym razem chcę jednocześnie powrócić do tego, czego wtedy nie upowszechniłem, jak i rozszerzyć to o inne zagadnienia związane z tą porą roku i wyjaśnić, co o tym wszystkim myślę i dlaczego…

Rok temu (7524… albo jednak 7522…) przyjrzałem się min. świętu zwanym Mabon i wstępnie popastwiem się nad tzw. neo-pogaństwem, czy innymi nowymi religiami w wykkonaniu wicca i innych, jak i także trochę nad wyznawcami tradycji pustynnej (od dziś równoważnie zwanej także „tradycją pasożytniczą albo pasożytującą„), co to wszystko to co starsze albo do szczętu niszczą,.. albo po odpowiednim przerobieniu (czytaj: np. coś jak obrzezanie kobiet) włączają do ich tej, czy tamtej pustynnie „miłosiernej” religii, czy tego czegoś… co zwą, jak zwą…

I w tym roku słowiańskim 7525… albo 7523… będzie podobnie, ale duuużo głębiej… a zacznę dokładnie tam, gdzie wtedy skończyłem…

fot. Shutterstock

http://magia.onet.pl/artykuly/swieta-i-obrzedy,610/mabon-swieto-rownonocy,63843.html

(…)
Święto równonocy jesiennej celebrujemy w nocy z 22 na 23 września. Pod różnymi nazwami obchodzi się ją od wieków. Dawne Święto Żniw, Święto Plonów, Święto Wody, Dożynki czy celtyckie Alban Elued, w 1971 roku zastąpiła wprowadzona przez Aidana Kelly’ego nazwa Mabon. Pochodzi od imienia syna Modron – kojarzonej z jesienią walijskiej Bogini Matki, opiekunki plonów i płodności.
(…)

Część komentarzy do całego tego tekstu, a dotyczących Tradycji Słowiańskiej  zamieściłem już rok temu, więc tym razem pominę je w całości. Pominę też i to przeciw-słowiańskie mataczenie, o którym wtedy napomknąłem, natomiast teraz skupię się na tym, co napisali tam wyznawcy i zwolennicy „miłosiernej” tradycji pustynnej, którzy jak widać nie tylko tam, roszczą sobie prawo do bycia jedynie słusznie oryginalnymi, prawymi, i nieomylnymi… no bo przecież tak, a nie inaczej głosi ich „jedynie słusznie oryginalna, prawa i nieomylna” tradycja pasożytnicza i oparta na niej ta, czy tamta pustynna religia…

~trud : O „pięknym” pogaństwie z trochę innej strony… Czy druidzi składali krwawe ofiary? WOJCIECH PASTUSZKA

Cały lud galijski jest niezwykle nabożny, i z tego powodu ci, których złożyła ciężka niemoc, oraz ci, którzy znajdują się na wojnie lub w niebezpieczeństwie, albo zamiast ofiar zwierzęcych ofiarowują ludzi, albo ślubują, że taką ofiarę złożą, a przy składaniu tych ofiar korzystają z pomocy druidów, ponieważ uważają, że przychylności bogów inaczej pozyskać nie można, jak tylko przez oddanie życia ludzkiego za ludzkie życie, i tego rodzaju ofiary ustanowiono w imieniu ogółu. Niektóre plemiona posługują się w tym celu ogromnymi kukłami, których poszczególne członki wyplecione z prętów wypełniają żywymi ludźmi; po ich podpaleniu ludzie ci giną, ogarnięci płomieniami. Uważają, że dla bogów nieśmiertelnych najmilsze ofiary są z tych, których przyłapano na kradzieży, rozboju czy w ogóle na jakichś wykroczeniach; ale gdy tego rodzaju ludzi brak, to decydują się także na ofiary z niewinnych. cd
http://archeowiesci.pl

~czytelnik : Inwazja neopogaństwa O. Aleksander Posacki SJ
Bardzo ciekawa książka Polecam
http://syjon.pl

~c : Neopoganizm w dobie New Age
http://www.katolicki.net

~c : Satanizm i pogaństwo i nie tylko
http://www.egzorcyzmy.katolik.pl

~c : Poganizm i neopoganizm (1)
JAROSŁAW TOMASIEWICZ
Neopoganin może swobodnie interpretować starożytne zasady, może komponować swoją wiarę z elementów dowolnie wybranych z najróżniejszych tradycji, może nawet swoją religię stworzyć sam od początku do końca.
http://www.psychomanipulacja.pl

~terapojta : Ale czad, cały tekst 😉 Ludzie jeszcze w to wierzą? Yebnijta się w łeb, tak centralnie. Czasem pomaga.

Wystarczy… Proszę zapamiętać zwłaszcza te dwa ostatnie komentarze, które zaznaczyłem na czerwono,.. jak i to podstępne zrównanie wszystkich tzw. pogan, czy neopogan (w domyśle w tym i „złych” Słowian, dokonane w pierwszym z komentarzy), jako tych, co to rzekomo palili ludzi… także niewinnych… tak jakby nikt np. w tym „miłosiernym” krześcijaństwie nikogo na stosach nie palił… albo nie składał w ofierze, jako „baranka”… tego, czy tamtego…

Nie powinno się także zapomnieć o tym jak to, że „Neopoganin może swobodnie interpretować starożytne zasady, może komponować swoją wiarę z elementów dowolnie wybranych z najróżniejszych tradycji, może nawet swoją religię stworzyć sam od początku do końca.”… tak jakby wyznawca pasożytniczej tradycji pustynnej nie mógł tego robić,.. nie mówiąc już nawet o samej tej tradycji, jako o zlepku przekręconych obcych wierzeń, tradycji, rytuałów, itp,.. pomieszanych z „objawionymi prawdami”, czyli zmyślonymi historyjkami, wyssanymi z… tego, z czego zostały wyssane…

Ot i powyżej mamy piękny przykład na typową pustynną, czy też pasożytniczą „uczciwość”, czyli mówiąc po ludzku zakłamanie i wyparcie tego zakłamania…

…..

Jak to jest, że „cisi / łagodni i czystego / pokornego serca” (jak zwał, zrozumiał lub przetłumaczył) wyznawcy tradycji pustynnej pasożytującej na innych, nie mają żadnych zahamowań, żeby bezczelnie jechać po innych i równać ich i ich poglądy, wiarę czy tradycją z błotem lub jeszcze gorzej, przy tej okazji samemu głosząc niczym wiarygodnym nie poparte prawdy obrzezane?!! Czyżby coś zmieniło im się w rozumieniu nakazów, zawartych w ich „objawionych” źródłach?!! Żart, żart… 😦

Jak to jest, że jednym w imię ich „miłosiernego boga” i jego „jedynie prawdziwych prawd”, wolno wszystko, także np. kłamać, mataczyć, niszczyć, palić, kraść, mordować,.. a Nam Słowiankom i Słowianom nie wolno nic… ale to zupełnie nic… ano bo tak, bo pasożyty wyznające pustynną tradycję tak se uważają?!!

Dlaczego bezmyślna, okrutna i zakłamana pasożytnicza tradycja, jak i wiary i religie powstałe na jej podstawie, mają niby być lepsze od przyrodzonej wiedzy Naszych Słowiańskich Przodków i Naszej Prastarej Słowiańskiej Tradycji… bo co… bo przodkowie czcicieli pustyni w imię  ich tego, czy tamtego „miłosiernego boga” zniszczyli co tylko mogli… a to czego zniszczyć nie byli w stanie, (jak Tradycji Słowiańskiej) to przerobili tak, by pasowało im i wcielili to w swoją maszynę zniewolenia ludzkości?!!

Czy pomyśleliście kiedyś, że tylko pasożyty rozumu, czyli np. wyznawcy pustynnej tradycji roszczą sobie prawo do tego, by ograniczać wszystko to, co im nie pasuje, a zwłaszcza to co np. ma związek ze Słowiańszczyzną,.. (zresztą nie tylko oni, patrz cytowany powyżej tekst i krytyczne uwago do niego, które zamieściłem w artykule napisanym rok temu)?

Dlaczego pustynna tradycja i wszystko, co ma w niej swój początek ma być lepsze od Tradycji Słowiańskiej, z której ta pierwsza wywodzi się, ale została celowo stworzona, jako Jej odwrócenie i zaprzeczenie?!! Dlaczego ta prosta prawda jest nie do przyjęcia, dla mających się, za wzór etyki, logiki, rozumu itd?!!

Dlaczego np. wg nich jakieś kreolskie języki jak tzw. hebrajski, łacina, greka, czy inne pochodzące od języka Pra-Słowiańskiego, mają być lepsze, święte, starsze… od Prastarego Języka Naszych Pra-Słowiańskich Przodków,.. bo te języki zostały użyte do spisania tych ich „objawionych” ksiąg?!! Dlaczego jak udowadnia im się, że jednak mylą się, to jedyne na co ich stać, to wybuch nieokiełznanego gniewu, oszczerstw i łgarstw?!!

Wyobrażacie sobie, żeby ktoś powiedział, jakimś pasożytom wyznającym tradycję pustynną, np. jakimś krześcijanom, muzułmanom, tzw. żydom, czy innym żydokomuchom, czy żydobanderowcom lub innym takim, że już dosyć tych ich kłamstw i zbrodni… i że w imieniu tych ichnich obrzezanych „prawd” nie mają żadnego prawa ograniczać nic Nam Słowiankom i Słowianom?!! Wiecie, jaki powstałby od razu krzyk?!! Ajajaj!!! Aj waj!!! Sakreble!!! Ferfluchte!!!…

A ja wam wszystkim wyżej wymienionym mówię, że:

NIE MIELIŚCIE NIGDY, NADAL MACIE I NIGDY NIE BĘDZIECIE MIELI ŻADNYCH PRAW, by znieważać Nas i Naszą Słowiańską Tradycję, ani ograniczać Nam Słowiankom i Słowianom niczego, bo wszystko co macie pochodzi od Naszych Przodków, tyle tylko, że to zostało przez was i waszych przodków ukradzione, a następnie przekręcone i splugawione i przedstawione jako oryginalnie wasze!!!

Jedyne prawo, jakie za wami stoi, to prawo tępej pięści lub obucha siekiery i rzeźnickiego ostrza… a nie prawo prawdy, rozumu, czy miłości… a co może nie było i nadal nie jest tak?!!

No to na poniższych przykładach zobaczmy kto ma rację:

1. Święto Żniw

https://pl.wikipedia.org/wiki/Dzi%C4%99kczynne_%C5%9Awi%C4%99to_%C5%BBniw
Dziękczynne Święto Żniw – doroczne święto chrześcijańskie obchodzone w większości kościołów protestanckich, m.in. luterańskich, reformowanych, baptystycznych i adwentystycznych. Święto ma charakter dziękczynny, obchodzone jest po ukończeniu żniw, zaś jego istotą jest podziękowanie Bogu za wszystkie dary i łaski, zarówno o charakterze doczesnym (chleb powszedni), jak i duchowym. Święto koresponduje kulturowo z ludowym zwyczajem dożynek, choć treściowo niewiele ma z nim wspólnego. Święto przypomina również o diakonijnym posłannictwie wyznawców Chrystusa, którzy wezwani są do pracy na rzecz bliźniego. W jego centrum stoi sprzeciw wobec materializmu oraz współczucie i pomoc potrzebującym. W wyznaniach stosujących kalendarz liturgiczny roku kościelnego, Dziękczynne Święto Żniw obchodzone jest w niedzielę po święcie Archanioła Michała.

Dekoracja ołtarza w Dziękczynne Święto Żniw w Kościele Ewangelickim w Krakowie

Podstawy biblijne

Dziękczynne Święto Żniw ma uzasadnienie biblijne, znajdujące się w Księdze Wyjścia:

Trzy razy w roku będziesz świętował na moją cześć. Będziesz przestrzegał Święta Przaśników. Siedem dni jeść będziesz przaśniki, jak ci rozkazałem, w wyznaczonym czasie miesiąca Abib, bo podczas niego wyszedłeś z Egiptu. A niech się nie pokazują przed obliczem moim z próżnymi rękami. I Święta Żniw, pierwszych plonów prac twoich, z tego, coś wysiał na polu. I Święta Zbiorów z końcem roku, gdy zbierzesz plony twoje z pola.

Druga Księga Mojżeszowa 23:14-19, Biblia warszawska

Obchody święta

Obchodom święta towarzyszy nabożeństwo spowiednio-komunijne, zwykle rozpoczynające się od procesjonalnego wejścia dzieci niosących dary do ołtarza. Kościół w tym dniu jest odpowiednio przystrojony darami natury (np. owocami i warzywami). Odczytywany jest fragment Księgi Izajasza:

(…) podzielisz twój chleb z głodnym i biednych bezdomnych przyjmiesz do domu, gdy zobaczysz nagiego, przyodziejesz go, a od swojego współbrata się nie odwrócisz. Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza poranna i twoje uzdrowienie rychło nastąpi; twoja sprawiedliwość pójdzie przed tobą, a chwała Pańska będzie twoją tylną strażą. Gdy potem będziesz wołał, Pan cię wysłucha, a gdy będziesz krzyczał o pomoc, odpowie: Oto jestem! Gdy usuniesz spośród siebie jarzmo, szydercze pokazywanie palcem i bezecne mówienie, gdy głodnemu podasz swój chleb i zaspokoisz pragnienie strapionego, wtedy twoje światło wzejdzie w ciemności, a twój zmierzch będzie jak południe, i Pan będzie ciebie stale prowadził i nasyci twoją duszę nawet na pustkowiach, i sprawi, że twoje członki odzyskają swoją siłę, i będziesz jak ogród nawodniony i jak źródło, którego wody nie wysychają. Twoi ludzie odbudują prastare gruzy, podźwigniesz fundamenty poprzednich pokoleń i nazwą cię naprawiaczem wyłomów, odnowicielem, aby w nich można było mieszkać.

Księga Izajasza 58:7-12, Biblia warszawska

W kościołach często przeprowadzane są zbiórki pieniędzy na cele charytatywne.

Wg wikipedii to święto pustynnej tradycji rzekomo NIE MA WIELE WSPÓLNEGO ze słowiańskim (i innymi) świętami plonów!!!

No cóż… Wg mnie, jedyną w sumie różnicą jaką dostrzegam, poza odwołaniami do pustynnego boga, czy też jego (krześcijańskiego) syna… jest zwyczajna zbiórka pieniędzy,.. no bo:

Czy ktoś z tych wyznawców tradycji pustynnej w wydaniu krześcijańskim jest obrzezany, jak im ten bóg przykazał / jego syn pokazał?

Czy ktoś z nich je te przaśniki przez siedem dni i obchodzi wszystkie te (i tylko te) pustynne święta?!!

A skoro wyznawcy tradycji pustynnej obchodzą i inne obce święta, czyli te o rodowodzie „pogańskim”… np. słowiańskim… no to o czym to świadczy… i dlaczego nie czuć tu jeszcze swądu palonego ludzkiego mięsa, albo stukotu upadających kamieni, itp?!!

No co kary za herezję i odstępstwa od pustynnej doktryny obowiązują już tylko „miłujących pokój miłosiernych” muzułmanów, bo innym jej wyznawcom zmiękły już rurki i ostrza mieczy stępiły się do cna?!! A co na to ten ich „miłosierny”, ale zazdrosny bóg?!! A fe!!! 😦

…..

2. Święto Plonów

http://www.etnowolomin.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=287:doynki-wito-plonow&catid=25:relacje&Itemid=60

Dożynki – Święto Plonów

Jest to największe i najważniejsze w roku święto gospodarskie poświęcone zbiorom plonów, będące zwieńczeniem całorocznej pracy rolników.

Ten prastary obyczaj, sięga czasów plemion słowiańskich. Tradycyjnie dożynki obchodzone były w pierwszy dzień jesieni. Już wtedy rolnicy w szczególny sposób dziękowali za płody ziemi i wszelką roślinność zapewniającą pożywienie. W okresie rozwoju gospodarki folwarcznej w XVI wieku obrzędy dożynkowe przeniosły się do majątków ziemskich, na przestrzeni lat wykształciła się ich forma, która znana jest obecnie.

Dożynki w zależności od regionu były nazywane: obrzynkami, okrężnem czy zarzynkami.

W dawnej Polsce zwano je także wieńcowem – od najważniejszego ich symbolu – wieńca ze zbóż i kwiatów.

Święto to rozpoczynało się właśnie wiciem owego wieńca nazwanym również plonem lub bukietem. W wieńcu musiały znaleźć się kłosy wyjęte z przepiórki — czyli ostatnich kłosów pozostałych po żniwach.

Wieńce dożynkowe miewały na ziemiach polskich przeróżne kształty i na różne sposoby wito je i dekorowano. Mógł to być np. cały snopek zboża strojny w jarzębinę, orzechy, kwitnące ziele i wstążeczki. Mogło to być aż sześć niewielkich wieńców z różnych roślin: wieniec pszeniczny, żytni, grochowy, jęczmienny, owsiany i korona z orzechów.

Przeważnie jednak wieńce miały kształt korony splecionej z czterech związanych w górze pałąków lub słomianych warkoczy, okrytych kłosami i kwiatami i kształtem przypominały królewską koronę węgierską. Na szczycie tej korony – wieńca żniwnego wójt lub sołtys przywiązywał niekiedy żywego ptaka: kogutka, kaczkę lub kurczęta. Jeśli ptaki dziobały ziarna z wieńca, oznaczało to dostatek i obfitość jedzenia, jeśli wyrywały się, a kogut głośno piał, spodziewano się głodu i różnych szkód w gospodarstwie. Czasami zdobiono wieńce figurkami z ciasta lub piernika.

Udekorowany wieniec niosła na głowie lub na wyciągniętych rękach najlepsza żniwiarka niekiedy z pomocą parobków i innych żeńców. Za nią postępował orszak odświętnie ubranych żniwiarzy. Po poświęceniu wieńca w kościele pochód udawał się do dworu lub do domu gospodarza dożynek. Wieniec dożynkowy przechowywany był w stodole do kolejnego roku, do nowego siewu. Wykruszone z niego ziarna wsypywano do worków z ziarnem siewnym.

Dziś często odchodzi się od tradycyjnych form wieńcowych. Wieńce przyjmują kształty przeróżnych instalacji, często nie mających wiele wspólnego z dawną koroną. W instalacje wplata się elementy sakralne, jak wizerunki Jezusa, Marii, Jana Pawła II, ks. Popiełuszki i in. Czasem wieniec przyjmuje kształt monstrancji, kościoła, serca, chaty a nawet wozu z plonami. Przykłady co ciekawszych wieńców zaprezentowanych podczas tegorocznych dożynek powiatowo-diecezjalnych w Dąbrówce prezentujemy poniżej:

Paulina Kwiek

No i co by tu napisać… Wg mnie te zdjęcia i to co przedstawiają są „wspaniałym” przykładem, jak można prawie zatracić swoją słowiańską tożsamość,.. ale po pustynnym praniu mózgów i tak podskórnie ją zachować, jednakże w takiej potwornej postaci, jak te „urocze” bałwanki zrobione ze słomy…:-(

Zaraz, zaraz… Jak tam leciało to zniknięte przez kkk przykazanie o nie robieniu podobieństw itp? I to ma być niby to samo krześcijaństwo?!!

Ano właśnie, to jest krześcijaństwo, no bo co innego… „krześcijańska słowiańszczyzna”, gdzie?!!

…..

Idźmy dalej z tym koksem… bo nikt nie woła… Tu dla porównania trochę właśnie znalezionych wiadomości o ludowym święcie z terenów Białorusi, zwanym Spasówki:

https://slowianowierstwo.wordpress.com/2016/08/04/spasowki-swieto-zbiorow-swieto-ludowe/

Od 1 sierpnia do 29 sierpnia obchodzone są Spasówki lub Spasy, święto organizowane świeżo po żniwach, gdzie tworzy się potrawy ze świeżo zebranych zbórz lub zbiorów owoców, a następnie są poświęcane i częstowani są Bogowie, jak i ludzie uczestniczący w obrzędach. Aktualnie jest to święto ludowe, obchodzone najczęściej na Białorusi.

Obrzędy święcenia odprawiano w wysoko położonych miejscach tj. na wzniesieniach, górach, na skałach lub przy źródłach rzek.

Spasy dzieliły się na 3 części:

Spas Miodowy Zgodnie z tradycją gospodynie domowe przygotowują naleśniki z makiem i miodem, pierniki i inne przysmaki z dodatkiem miodu. Pszczelarze robią miody pitne, zapraszają do domów gości i częstują ich kawałkami plastrów z miodem. W białoruskich miastach organizowane są bazary, na których można kupić przeróżne rodzaje miodu i innych produktów pszczelich. Spas zaczyna się w pierwszym tygodniu sierpnia.

Kolejny Spas to Spas Jabłkowy czyli oświęcenie owoców tj. gruszki, jabłka, kwiaty i inne dary sadu oraz lasu. W tym czasie kończy się okres zbierania jagód oraz jerzyn. Zgodnie z tradycją jabłka od spasa są dobre i można je spożywać. A okres ten przychodzi na około 16 sierpnia, czyli połowa miesiąca.

Ostatnim spasem jest święto organizowane ok. 29 sierpnia jest nazywane Spasem Chlebowym lub Zbożowym jest to ludowy symbol zakończenia okresu żniw. W tym czasie odbywa się święcenie i spożywanie chleba z nowego ziarna, okazywanie wdzięczności Bogom za urodzaj.

15-16 sierpnia to także Święto Lasownika, Święto Leszego organizowany tego samego dnia, ale w leśnych odstępach, na polanach. Składa mu się żerwtę z chleba lub innego jadła, aby podziękować za gościnność za dobra zebrane z lasu do tej pory oraz udobruchać aby nie robił nic złego ludziom, nie plątał im leśnych ścieżek którzy będą wchodzić do lasu w nadchodzące zimne miesiące po drzewo.

Leszy, borowy, także laskowiec, boruta – w wierzeniach słowiańskich demon lasu, jego pan i władca zwierząt w nim żyjących. Ukazywał się pod postacią mężczyzny o nienaturalnie białej twarzy, którego wzrost zmieniał się w zależności od wysokości drzewostanu. Przyjmował także postacie zwierzęce (wilk, niedźwiedź, puchacz), lub postać wichru. Wobec ludzi był zasadniczo neutralny, a jego usposobienie zależało od tego, jaki przejawiali stosunek wobec lasu i jego mieszkańców, bywało że wypędzał intruzów ze swojego królestwa. Mógł zaprowadzić wędrowców w głąb lasu, bądź bezpiecznie z niego wyprowadzić, wysypać dzieciom zebrane runo leśne z koszyka, uchronić przed atakiem zbójców, wydać na pastwę dzikich zwierząt lub ochronić przed nimi.

Wg nie których podań Spas Chlebowy jest organizowany w tym samym dniu co Święto Leszego, dlatego albo My podajemy błędnie i Spas Chlebowy powinien być 15-16 sierpnia, a Spas Jabłkowy jest poprawny, albo mamy dobrze. Prawdopobnie daty są błędnie odczytane także z obrządku białoruskiego, gdzie stosowany jest inny kalendarz czyli juliański, a nie gregoriański. A tutaj jest różnica 14 dniowa.

Czyli 16 sierpnia u nich, to 29 sierpnia u nas. Najlepszym kalendarzem zawsze jest natura i weryfikuje takie konflikty, a w rolnictwie właśnie koniec żniw jest wspólny.

Należy pamiętać, że jak każde święto o pogańskich korzeniach zostało podporządkowane obrządkowi chrześcijańskiemu, tak i tutaj mamy święto nie Boga Spasa, ale święto Zbawiciela.

Językowo, Spasy to nazwa od słowa spasanie, spasiony, upasiony. Okres lata to okres względnego dobrobytu, każdy znajdzie coś do jedzenia. Ale zbiór pożywienia, to początek biesiad, a biesiady były suto obstawiane jedzeniem z bieżącego roku.

No i co… widać różnicę między żywym słowiańskim świętem ludowym, oszukańczo wcielonym w rytuały pustynnej tradycji, a tym czymś zupełnie przerobionym, przeżutym i wyplutym przez pustynne pasożyty, co pozostało z innego pradawnego słowiańskiego święta, ale tym słowiańskim świętem już nie jest, no bo gdzie?!!

Czy bałwanki i kukły postaci z pustyni rodem, patrz zdjęcia powyżej, mogą być nazwane słowiańskimi?!! A kto je tak i gdzie nazywa?!! Przecież to są teraz krześcijańskie, a nie „pogańskie” bałwany!!!

…..

3. Święto Wody

https://en.wikipedia.org/wiki/Fontus
In ancient Roman religion, Fontus or Fons (plural Fontes, „Font” or „Source”) was a god of wells and springs. A religious festival called the Fontinalia was held on October 13 in his honor. Throughout the city, fountains and wellheads were adorned with garlands.^[1]
(…)
Fons Perennis

Water as a source of regeneration played a role in the Mithraic mysteries, and inscriptions to Fons Perennis („Eternal Spring” or „Never-Failing Stream”) have been found in mithraea. In one of the scenes of the Mithraic cycle, the god strikes a rock, which then gushes water. A Mithraic text explains that the stream was a source of life-giving water and immortal refreshment.^[9] Dedications to „inanimate entities” from Mithraic narrative ritual, such as Fons Perennis and Petra Genetrix („Generative Rock”), treat them as divine and capable of hearing, like the nymphs and healing powers to whom these are more often made.^[10]
(…)

https://pl.wikipedia.org/wiki/Zaratusztrianizm

https://pl.wikipedia.org/wiki/Mitraizm

https://en.wikipedia.org/wiki/Mithraism

https://en.wikipedia.org/wiki/Mithras_(name)
The name Mithras (Latin, equivalent to Greek „Μίθρας”,^[1]) is a form of Mithra, the name of an Iranian god,^[2] a point acknowledged by Mithras scholars since the days of Franz Cumont.^[3] The Greek form of the name appears in Xenophon‚s biography of Cyrus, the Cyropaedia,^[4] a work written in the fourth century BC. The word Mithra occurs as the name of a praiseworthy being in the Zoroastrian text, the Zend Avesta.^[5][6] Similar deity names in related Indo-european languages include Mitra, „मित्रः” found in Rig Vedic hymns.^[7][8][9] In Sanskrit, „mitra” means „friend” or „friendship”.^[10]

In the inscribed peace treaty of c. 1400 BC between Hittites and the Hurrian kingdom of the Mitanni in the area southeast of Lake Van in Armenian Highlands, the form mi-it-ra- appears as the name of a god invoked together with four other divinities as witnesses and keepers of the pact.^[11] Robert Turcan describes this inscription as „the earliest evidence of Mithras in Asia Minor”.^[10][12]
(…)

Mi+TRa(S) = Mi+DRaS/ZG/H, Mo”j+DRo”H/G…

Mam nadzieje, że z powyższych wiadomości widać, że i ten cały Mitra (zwał, jak zwał), pochodzi z Tradycji Słowiańkiej (patrz np. sanskryt, itp), ale został już przerobiony na modłę tradycji pustynnej, przez Zoroastra / Zaratusztrę (zwał, jak zwał) i jego naśladowców, następców i wyznawców…

Tu jest dodatkowe nawiązanie i wytłumaczenie, także do tego zagadnienia:

http://bialczynski.pl/2016/09/24/aleksiej-artiemiew-falszerstwo-geograficzne-kto-i-dlaczego-wymyslil-europe-treborok-z-archiwum-2015/

4. Alban Elued

https://druidgarden.wordpress.com/tag/alban-elued

https://en.wikipedia.org/wiki/Wheel_of_the_Year

https://en.wikipedia.org/wiki/Wheel_of_the_Year#Slavic
Slavic

Kołomir – the Slavic example of Wheel of the Year indicating seasons of the year. Four-point and eight-point swastika-shaped wheels were more common.

See also: Slavic mythology

Slavic mythology tells of a persisting conflict involving Perun, god of thunder and lightning, and Veles, the black god and horned god of the underworld. Enmity between the two is initiated by Veles’ annual ascent up the world tree in the form of a huge serpent and his ultimate theft of Perun’s divine cattle from the heavenly domain. Perun retaliates to this challenge of the divine order by pursuing Veles, attacking with his lightning bolts from the sky. Veles taunts Perun and flees, transforming himself into various animals and hiding behind trees, houses, even people. (Lightning bolts striking down trees or homes were explained as results of this.) In the end Perun overcomes and defeats Veles, returning him to his place in the realm of the dead. Thus the order of the world is maintained.^[37][38][39]

The idea that storms and thunder are actually divine battle is pivotal to the changing of the seasons. Dry periods are identified as chaotic results of Veles’ thievery. This duality and conflict represents an opposition of the natural principles of earth, water, substance, and chaos (Veles) and of heaven, fire, spirit, order (Perun), not a clash of good and evil. The cosmic battle between the two also echoes the ancient Indo-European narrative of a fight between the sky-borne storm god and chthonic dragon.

On the great night (New Year), two children of Perun are born, Jarilo, god of fertility and vegetation and son of the Moon, and Morana, goddess of nature and death and daughter of the Sun. On the same night, the infant Jarilo is snatched and taken to the underworld, where Veles raises him as his own. At the time of the spring equinox, Jarilo returns across the sea from the world of the dead, bringing with him fertility and spring from the evergreen underworld into the realm of the living. He meets his sister Morana and courts her. With the beginning of summer, the two are married bringing fertility and abundance to Earth, ensuring a bountiful harvest. The union of Perun’s kin and Veles’ stepson brings peace between two great gods, staving off storms which could damage the harvest. After the harvest, however, Jarilo is unfaithful to his wife and she vengefully slays him, returning him to the underworld and renewing enmity between Perun and Veles. Without her husband, god of fertility and vegetation, Morana – and all of nature with her – withers and freezes in the ensuing winter. She grows into the old and dangerous goddess of darkness and frost, eventually dying by the year’s end only to be reborn again with her brother in the new year.^[37][38]

Pragnę zwrócić uwagę, że w całym tym artykule w wikipedii występują tylko dwa rodzaje tradycji… celtycka i słowiańska… Nie dziwi nikogo dlaczego wikipedia omawia tylko te dwie tradycja? A gdzie reszta? Czyżby ich nie było?!!

Tu przedstawiam dla porównania inne święta i ich opis, jak i podejście do Słowian i Tradycji Słowiańskiej,.. czyli nic nie jest ze sobą połączone, mimo że wyraźnie widać, że WSZĘDZIE JEST TO JEDNA I TA SAMA ognista tradycja… ale oczywiście wikipedia (i nie tylko ona) „widzi” to inaczej… 😦

https://en.wikipedia.org/wiki/Midsummer
Midsummer, also known as St John’s Day, is the period of time centred upon the summer solstice, and more specifically the Northern European celebrations that accompany the actual solstice or take place on a day between June 19 and June 25 and the preceding evening. The exact dates vary between different cultures. The Christian Church designated June 24 as the feast day of the early Christian martyr St John the Baptist, and the observance of St John’s Day begins the evening before, known as St John’s Eve.

These are commemorated by many Christian denominations.^[1] In Sweden the Midsummer is such an important festivity that there have been serious discussions to make the Midsummer’s Eve into the National Day of Sweden, instead of June 6. It may also be referred to as St. Hans Day.^[2]
(…)

https://en.wikipedia.org/wiki/Midsummer#Poland
Especially in northern Poland – the Eastern Pomeranian and Kashubian regions – midsummer is celebrated on June 23. People dress in traditional Polka dress, and girls throw wreaths made of flowers into the Baltic Sea, and into lakes or rivers. The midsummer day celebration starts at about 8:00 p.m. and lasts all night until sunrise. People celebrate this special day every year and call it Noc Świętojańska which means St. John’s Night. On that day in big Polish cities (like Warsaw and Kraków) there are many organized events, the most popular event being in Kraków, called the Wianki, which means wreaths. In many parts of Poland the Summer solstice is celebrated as Kupala Night.

O… a tu to samo po polsku… o jakże jak zwykle „rozlegle, mądrze i bogato”… 😦

https://pl.wikipedia.org/wiki/Midsommar
Midsommar – święto obchodzone przez Szwedów w weekend najbliższy nocy świętojańskiej.

Sposoby świętowania

Uczestnicy zbierają się w przeddzień (piątek) na otwartym, porośniętym trawą miejscu, bawią się i tańczą. Punkt centralny stanowi Słup Majowy, przybrany zielonymi gałązkami i kwiatami. Po południu odbywają się zazwyczaj najróżniejsze konkursy i gry dla dzieci, wspólne tańce wkoło słupa i tradycyjne taneczne zabawy. Później przychodzi kolej na rozrywki dorosłych. Zbierają się w ogrodzie, na werandzie lub pod markizą przyczepy kempingowej i oddają przyjemności konsumowania tradycyjnych w tym dniu potraw.

Zobacz też

• Noc Kupały
• Wigilia św. Jana

No i co..? Czy ktoś umie obalić mój pogląd, że wikipedia celowo manipuluje wiadomościami, tak by za żadne skarby świata nie pokazać, że WSZYSTKIE TE ŚWIĘTA POCHODZĄ OD JEDNEJ STARSZEJ TRADYCJI, W KTÓREJ TE WSZYSTKIE „NARODOWE” ŚWIĘTA MIAŁY SWÓJ POCZĄTEK?!!

Uważam, że dokładnie tak samo sprawa wygląda z pochodzeniem języków tzw. indo-europejskich… I znów chodzi w tym wszystkim tylko o to, by POD ŻADNYM POZOREM NIE WSKAZAĆ, ŻE WSZYSTKIE TE JĘZYKI JAK I TRADYCJE WYWODZĄ SIĘ BEZPOŚREDNIO ZE PRA-SŁOWIAŃSKIEJ TRADYCJI NASZYCH PRZODKÓW I CH PRA-SŁOWIAŃSKIEGO JĘZYKA, DLA ZMYŁKI NAZYWANEGO PIE!!!

…..

5. Dożynki

https://pl.wikipedia.org/wiki/Do%C5%BCynki
Dożynki, Święto Plonów, Wieńce – ludowe święto połączone z obrzędami dziękczynnymi za ukończenie żniw i prac polowych. W czasach przedchrześcijańskich – etniczne święto słowiańskie, przypadające w okresie równonocy jesiennej (23 września)^[1]. Współcześnie obchodzone zwykle w jedną z niedziel września po zakończeniu żniw^[2].

Dawne zwyczaje dożynkowe

Zwyczaj ten, praktykowany przez Słowian i plemiona bałtyckie, w różnych stronach Polski określany był jako wyżynki, obrzynki, wieniec, wieńcowe, okrężne. Na Śląsku opolskim nazywane żniwniok^[3]. Obrzęd dożynek prawdopodobnie związany był pierwotnie z kultem roślin i drzew, potem z pierwotnym rolnictwem. Wraz z rozwojem gospodarki folwarczno-dworskiej w XVI wieku dożynki zagościły na dworach majątków ziemskich. Urządzano je dla żniwiarzy (służby folwarcznej i pracowników najemnych) w nagrodę za wykonaną pracę przy żniwach i zebrane plony^[4].

Obecnie dożynki są połączeniem dwóch staropolskich zwyczajów okrężnego oraz dożynek, które w przeszłości były osobnymi, blisko sąsiadującymi świętami. Zygmunt Gloger w swojej Encyklopedii staropolskiej pisał, że okrężne i dożynki są różnymi zwyczajami „Okrężne, biesiada rolnicza w jesieni po sprzątnięciu wszystkich zbiorów, czyli po „okrążeniu“ pól, skąd i nazwa okrężnego powstała. Okrężne tem się różni od dożynków, że dożynki oznaczają dożęcie oziminy i przyniesienie wieńca gospodarzowi z pola do domu. Okrężne zaś jest zabytkiem uczt jesiennych, znanych w przeszłości wielu narodom, wyprawianych po sprzątnięciu z pola wszystkich plonów. „^[5]

Tradycyjnie dożynki obchodzone były w pierwszy dzień jesieni. Święto poświęcone było tegorocznym zbiorom zbóż w czasie którego dziękowano bogom za plony i proszono o jeszcze lepsze w przyszłym roku. Dożynkom towarzyszyły różne praktyki i do niedawna zachowane zwyczaje związane np. :

• wieniec – obchody dożynek rozpoczynały się wiciem wieńca, z pozostawionych na polu zbóż, z kiści czerwonej jarzębiny, orzechów, owoców, kwiatów i kolorowych wstążek. Wieńce dożynkowe miewały zwykle kształt wielkiej korony lub koła. W przeszłości umieszczano w nich także żywe (z czasem sztuczne) koguty, kaczęta lub małe gąski, bo miało to zapewniać piękny i zdrowy przychówek gospodarski. Wieniec dożynkowy nazywany bywał „plonem” bo też i uosabiał wszystkie zebrane plony oraz urodzaj. Niosła go na głowie lub wyciągniętych rękach najlepsza żniwiarka, czasami z pomocą parobków i innych żeńców. Za nią postępował orszak odświętnie ubranych żniwiarzy, niosących na ramionach przybrane kwiatami, wyczyszczone kosy i sierpy. Wieniec niesiono do poświęcenia do świątyni, a następnie ze śpiewem w uroczystym pochodzie, udawano się do dworu lub do domu gospodarza dożynek. Wieniec dożynkowy przechowywany był w stodole do kolejnego roku, do nowego siewu. Wykruszone z niego ziarna wsypywano do worków z ziarnem siewnym.
• ostatnia kępą – lub pasem niezżętego zboża, które po żniwach czas jakiś pozostawiano na pustym już polu dla ciągłości urodzaju. Pozostawione na polu kłosy zwano przepiórką (na Mazowszu i Podlasiu), perepełką (na kresach wschodnich), brodą (we wschodniej części Mazowsza), kozą (w Małopolsce), pępem lub pępkiem (w poznańskiem); zwano je także wiązką, wiązanką lub garstką. Ścinane były uroczyście przez najlepszego kośnika, po czym wręczane były najlepszym żniwiarkom do uplecenia wieńca.
• w czasie dożynek organizowano biesiady z poczęstunkiem i tańcami, dawniej poprzedzane rytualnymi obrzędami i modlitwami.
• u schyłku XIX wieku, wzorem dożynek dworskich, zaczęto urządzać dożynki chłopskie, gospodarskie. Bogaci gospodarze wyprawiali je dla swych domowników, rodziny, parobków i najemników. W okresie międzywojennym zaczęto organizować dożynki gminne, powiatowe i parafialne. Organizowały je lokalne samorządy i partie chłopskie, a przede wszystkim koła Stronnictwa Ludowego, Kółka Rolnicze, Kościół, często także i szkoła. Dożynki w tamtych czasach były manifestacją odrębności chłopskiej i dumy z przynależności do rolniczego stanu. Towarzyszyły im wystawy rolnicze, festyny i występy ludowych zespołów artystycznych^[4].

W późniejszym okresie to największe tradycyjne święto okresu letnio-jesiennych zbiorów, urządzane było zawsze w niedzielę, jakiś czas po ukończeniu żniw^[6].

Polskie dożynki i niemieckie Erntedankfest urządzane były w tym samym czasie. Stanowiły one relikt dawnych zwyczajów o charakterze magicznym, mających zapewnić urodzaj na przyszły rok^[7]. Zakończenie żniw miało też swą uroczystą oprawę w świątyni. W każdym kościele parafialnym święcono obrzędowe pieczywo oraz wieńce dożynkowe^[8][9] wykonywane przez wytypowane wcześniej okoliczne wsie. Wieńce miały dość różnorodne kształty, zazwyczaj były zakończone w formie krzyży, hostii, kielichów i koron^[10]. Wieńce uświetniają ceremoniał święta planów w wielu częściach Europy m.in. w Polsce i Niemczech, niesione zawsze symbolicznemu gospodarzowi.
(…)

!!!UWAGA!!!
Wyraźnie po tych słowach widać, że przed najazdem tradycji pustynnej na Słowiańszczyznę, Święto Plonów, Dożynki, Wieńce, itp, były obchodzone w dniu równonocy jesiennej, a zmiana czasu ich obchodów została wprowadzona później i miała związek z pustynną tradycją i religią pasożytniczą!!! Proszę o tym pamiętać, bo powrócę do tego dalej przy okazji rozpatrywania zagadnienia, kiedy na Słowiańszczyźnie obchodzono Nowy Rok!!!

Dodatkowo:

Dlaczego na stronie poświęconej słowiańskiemu zwyczajowi i tradycji, nagle pojawia się ni stąd ni zowąd jakieś niemieckie Erntedankfest?!!

Dlaczego na niemiecjej wikipedii nie ma podlinkowanej odpowiedniej strony w języku polskim, poświęconej temu… słowiańskiemu zwyczajowi i tradycji?!!

Dlaczego na tej niemieckiej stronie wymienia się zwyczaje i tradycje z różnych krajów, jak Niemcy, Austria, Ameryka Północna, Japonia… ale na temat Słowian i Słowiańskiej Tradycji, NIE POJAWIA SIĘ ANI JEDNO SŁOWO?!! Oto przykłady:

https://de.wikipedia.org/wiki/Erntedankfest#Deutschland

https://de.wikipedia.org/wiki/Erntedankfest#.C3.96sterreich

https://de.wikipedia.org/wiki/Erntedankfest#Nordamerika

https://de.wikipedia.org/wiki/Erntedankfest#Japan

https://de.wikipedia.org/wiki/Erntedankfest#Geschichte

Geschichte

Erntedankfeste gab es schon in vorchristlicher Zeit. Vergleichbare Riten sind aus Nordeuropa, Israel, Griechenland oder aus dem Römischen Reich bekannt.

In der römisch-katholischen Kirche ist ein Erntedankfest seit dem 3. Jahrhundert belegt. Da die Ernte je nach Klimazone zu verschiedenen Zeiten eingebracht wird, gab es nie einen einheitlichen Termin.

Nach der Reformation wurde das Erntedankfest an unterschiedlichen Daten gefeiert. Einige evangelische Kirchenordnungen „verbanden den Dank für die Ernte mit Michaelis, andere legten ihn auf den Bartholomäustag (24. August), auf den Sonntag nach Ägidii (1. September) oder nach Martini (11. November).“^[1] Schließlich bürgerte sich die Feier am Michaelistag (29. September) oder – weit überwiegend – am ersten Sonntag nach Michaelis als Termin ein. Diese Regelung geht u. a. auf einen Erlass des preußischen Königs aus dem Jahre 1773 zurück. Dies konnte dazu führen, dass das Erntedankfest noch in den September fällt. Mittlerweile ist in den evangelischen Kirchen in Deutschland der erste Oktobersonntag der Erntedanktermin, da der Michaelistag, wenn er auf einen Samstag fällt, am folgenden Sonntag gefeiert wird.^[2]

Im Judentum gibt es Schawuot, das Wochenfest, nach Beginn der Ernte, und das Sukkot, das Laubhüttenfest, im Herbst am Ende der Lese (2 Mos 23,16 EU).
(…)

I tłumaczenie z googla żywcem wzięte:

„Historia
Dożynki istniały już w czasach przedchrześcijańskich. Podobne obrzędy są znane z północnej Europie, Izraelu, Grecji i Imperium Rzymskiego.

W Kościele rzymskokatolickim Wdzięczności zajęte od 3 wieku. Ponieważ roślina ta jest wprowadzona w zależności od strefy klimatycznej, w różnym czasie, nigdy nie było ani jednego powołania.

Po reformacji Dziękczynienia był obchodzony w różnych terminach. Niektóre ewangeliczne nakazy Kościoła „dołączył podziękowania dla zbiorów z Michaelis, inni umieścić go na Bartłomieja (24 sierpnia), w niedzielę po Aegidii (1 września) lub Martini (listopad 11).” [1] Na koniec, naturalizowany obchody na Michaelmas (29 września) lub – w przeważającej mierze – w pierwszą niedzielę po Michaelis niż aktualne. Przepisy te mają u. A. Powrót do dekretu króla pruskiego z 1773 roku. Może to spowodować, że Mikołajek wciąż spada we wrześniu. Tymczasem w kościołach protestanckich w Niemczech, w pierwszą niedzielę października, dzień Dziękczynienia powodu Michaelmas, kiedy to przypada w sobotę, jest obchodzone w najbliższą niedzielę. [2]

W judaizmie istnieje Szawuot, święto tygodni po rozpoczęciu żniw i Sukkot, Święto Szałasów, jesienią na koniec read (2 Mos 23,16 UE).”

!!!UWAGA!!!
To zdanie zapisane powyżej, jaki ma związek i z czym? Czy z tym, żeby znów „dokładnie wyjaśnić” wszystko zgodnie z duchem niemieckiej nauki i niemieckiego / pustynnego punku widzenia, a przy okazji podlizać się komu trzeba… a i tradycyjnie pominąc Słowian i Tradycję Słowiańską?!!

Dlaczego przy okazji niemieckich od-słowiańskich Dożynek, wymienia się judaizm z jego nie-słowiańskimi świętami, a nie wymienia się innych tradycji religijnych, bliższych geograficznie i kultorowo?!!

Czy Niemcy zapożyczyli swoje święto od Słowian, czy od mieszkańców tzw. Judei, a jeśli tak to jak i kiedy?!!

Czy przemilczenie innych tradycji i kultur i ich świąt, nie jest zwyczajnym rasizmem lub dyskryminacją, ze względu na „niesłuszne lub niewłaściwe” wyznanie, wiarę, kulturę, tradycję i język?!!

No co jest kurfa… raz, dwa trzy?!! Czy jest na sali jakiś kolejny „naiwny” obrońca germanizacji, który będzie próbował zaprzeczyć oczywistej oczywistości, o ciągłej i nieustającej przeciw-słowiańskiej działalności, w wykonaniu nie tylko wikipedii?!!

Czekam… ale pewno jak zwykle nie doczekam się, więc idźmy dalej, bo dalej jest tylko ciekawiej… 😦

…..

6. Sukkot Święto Szałasów (Namiotów)

https://pl.wikipedia.org/wiki/Sukkot_(%C5%9Bwi%C4%99to)
Sukkot (סוכות), pol. Święto Szałasów (Namiotów), zwane też Kuczki – żydowskie święto rozpoczynające się pięć dni po święcie Jom Kippur, a dwa tygodnie po rozpoczęciu roku.

Święto należy do świąt radosnych i upamiętnia mieszkanie w szałasach i namiotach (sukka, szałas, kuczka w hebr.: סוכה – Suka) podczas ucieczki Izraelitów z Egiptu i wędrówki do Kanaanu.

W starożytności święto było związane ze żniwami. Przez siedem dni święta ortodoksyjni żydzi mieszkają poza domem w budach pod gołym niebem – w Izraelu często budowanych na balkonach. Podczas święta recytuje się psalmy i wykonuje się obrzęd kołysania bukietami splecionymi z gałązek palmy (lulaw), trzech gałązek mirtu (hadasa), dwóch gałązek wierzby (arawa) trzymanymi w prawej ręce i owocami etrogu (cytron) w lewej. Kołysanie wykonuje się na cztery strony świata oraz w górę i w dół na znak czci dla Stwórcy tych darów^[1][2]. Następnie ludzie udają się na codzienną procesję, którym towarzyszą modły o dobre plony. Procesja dnia siódmego była najdłuższa i nazywano ją Hoszanna Raba, a tłum uroczyście obchodził synagogę siedem razy.

Inną ceremonią jest obrzęd czerpania wody w dzień Szmini Aceret, będący kulminacją święta.

Sukkot trwa siedem dni, a święto zamyka dzień ósmy tzw. Simchat Tora („Radość Tory”), w którym obnoszone są w radosnej procesji zwoje Tory siedmiokrotnie wokół świątyni. Ten dzień jest tak radosnym dniem, że jako jedyny czas w roku nawet dzieci otrzymują możliwość dotknięcia świętych zwojów pisanych świętymi literami (które dozwolone są jedynie kapłanom).
(…)

https://en.wikipedia.org/wiki/Sukkot
Sukkot or Succot (Hebrew: סוכות‎‎ or סֻכּוֹת, sukkōt), in traditional Ashkenazi pronunciation Sukkos or Succos, literally Feast of Booths, is commonly translated to English as Feast of Tabernacles, sometimes also as Feast of the Ingathering. It is a biblical Jewish holiday celebrated on the 15th day of the month of Tishrei (varies from late September to late October).
(…)

Origins

In the Book of Leviticus, God told Moses to command the people:

„On the first day you shall take the product of hadar trees, branches of palm trees, boughs of leafy trees, and willows of the brook” (Lev. 23:40), and „You shall live in booths seven days; all citizens in Israel shall live in booths, in order that future generations may know that I made the Israelite people live in booths when I brought them out of the land of Egypt” (Lev. 23:42-43).

The origins of Sukkot are both historical and agricultural. Historically, Sukkot commemorates the forty-year period during which the children of Israel were wandering in the desert, living in temporary shelters. Agriculturally, Sukkot is a harvest festival and is sometimes referred to as Chag HaAsif (חג האסיף, the „Festival of Ingathering”), as it celebrates the gathering of the harvest.^[1][2]
(…)

In Christianity

Further information: Christian observances of Jewish holidays

Sukkot is celebrated by a number of Christian denominations that observe holidays from the Old Testament. These groups base this on the fact that Jesus celebrated Sukkot (see the Gospel of John 7). The holiday is celebrated according to its Hebrew calendar dates. The first mention of observing the holiday by Christian groups dates to the 17th century, among the sect of the Subbotniks in Russia.^{[citation needed]} In the Orthodox Church, the holiday is said to correspond to the new covenant Feast of the Transfiguration.

Academic views

De Moor has suggested that there are links between Sukkot and the Ugaritic New Year festival, in particular the Ugaritic custom of erecting two rows of huts built of branches on the temple roof as temporary dwelling houses for their gods.^[10][11]

Some^[who?] have pointed out that the original Thanksgiving holiday had many similarities with Sukkot in the Bible.^{[specify][12][13]}

(…)

!!!UWAGA!!!
Zdania zapisane powyżej, potwierdzają min. że:

• święto Sukkot było świętem rolniczym związanym ze żniwami, jest potwierdzone w pustynnych źródłach i było obchodzone między późnym wrześniem a późnym październikiem… „dwa tygodnie po rozpoczęciu roku„

• święto Sukkot może być utożsamiane z innymi świętami tradycji pustynnej, a jego rodowód może brać się z obchodów ugaryckiego/semickiego Nowego Roku… który z Nowym Rokiem obchodzonym na Słowiańszczyźnie nie miał nic wspólnego, patrz dalej!!!
  

Przy okazji… Wcale bym nie zdziwił się, gdyby źródłosłów „hebrajskiego” słowa So”KKoT / So”CCoT, pochodził od S’Cia”C’/T’… albo od S+(c)HRoN…

…..

7. Nowy Rok w tradycji semickiej

https://pl.wikipedia.org/wiki/Rosz_ha-Szana

W polskojęzycznej wikipedii tradycyjnie nic wartościowego nie ma napisanego na ten temat, więc poniżej zamieszczam wiadomości w języku angielskim:

https://en.wikipedia.org/wiki/Rosh_Hashanah
Rosh Hashanah (Hebrew: רֹאשׁ הַשָּׁנָה‎‎, literally „head [of] the year”) is the Jewish New Year. The biblical name for this holiday is Yom Teruah (Hebrew: יוֹם תְּרוּעָה‎‎), literally „day [of] shouting/blasting”, sometimes translated as the Feast of Trumpets. It is the first of the Jewish High Holy Days (Hebrew: יָמִים נוֹרָאִים‎‎ Yamim Nora’im, lit. „Days [of] Awe”) specified by Leviticus 23:23–32, which usually occur in the early autumn of the Northern Hemisphere.
(…)
According to Judaism, the fact that Rosh Hashanah is the beginning of the year is explained by it being the traditional anniversary of the creation of Adam and Eve, the first man and woman according to the Hebrew Bible, and their first actions toward the believed realization of humanity’s role in God‚s world. According to one secular opinion its origin is in the beginning of the economic year in the ancient Near East, marking the start of the agricultural cycle.^[1]
(…)

Origins

The earliest origins of the Hebrew New Year are connected to the beginning of the economic year in the agricultural societies of the ancient Near East.^[1] The New Year was the beginning of the cycle of sowing, growth, and harvest, the latter marked by its own set of major agricultural festivals.^[1] The Semites in general set the beginning of the new year in autumn, while other ancient civilizations such as the Persians or Greeks chose spring for that purpose, in both cases the primary reason being agricultural – the time of sowing the seed and of bringing in the harvest.^[1]
(…)

Duration and timing

See also: Jewish and Israeli holidays 2000–2050

Rosh Hashanah occurs 163 days after the first day of Passover (Pesach). In terms of the Gregorian calendar, the earliest date on which Rosh Hashanah can fall is September 5, as happened in 1899 and again in 2013. The latest Gregorian date that Rosh Hashanah can occur is October 5, as happened in 1967 and will happen again in 2043. After 2089, the differences between the Hebrew calendar and the Gregorian calendar will result in Rosh Hashanah falling no earlier than September 6.^[17]

Although the Jewish calendar is based on the lunar cycle, so that the first day of each month originally began with the first sighting of a new moon, since the fourth century it has been arranged so that Rosh Hashanah never falls on a Sunday, Wednesday, or Friday.^[18][18]
(…)

Dodatkowo:

https://en.wikipedia.org/wiki/Hebrew_calendar

https://en.wikipedia.org/wiki/Hebrew_calendar#New_year
(…)
Exodus 12:2 and Deut 16:1 set Aviv (now Nisan) as „the first of months”:

this month shall be unto you the beginning of months; it shall be the first month of the year to you.

Nisan 1 is referred to as the ecclesiastical new year.

In ancient Israel, the start of the ecclesiastical new year for the counting of months and festivals (i.e., Nisan) was determined by reference to Passover. Passover is on 15 Nisan, (Leviticus 23:4–6) which corresponds to the full moon of Nisan. As Passover is a spring festival, it should fall on a full moon day around, and normally just after, the vernal (northward) equinox. If the twelfth full moon after the previous Passover is too early compared to the equinox, a leap month is inserted near the end of the previous year before the new year is set to begin. According to normative Judaism, the verses in Exodus 12:1–2 require that the months be determined by a proper court with the necessary authority to sanctify the months. Hence the court, not the astronomy, has the final decision.^[35]
(…)
The Hebrew calendar year conventionally begins on Rosh Hashanah. However, other dates serve as the beginning of the year for different religious purposes.
(…)

!!!UWAGA!!!
Zdania zapisane powyżej, potwierdzają min. że:

• nie-słowiański, czyli semicki Nowy Rok, w tym i tzw. hebrajskie / judejskie / żydowskie, itp, święto Rosh Hashanah był świętem rolniczym związanym ze żniwami, jest potwierdzone w pustynnych źródłach i było obchodzone podobnie jak Sukkot „dwa tygodnie po rozpoczęciu roku” (Nowego Roku), czyli, między wrześniem a październikiem…

• święto Rosh Hashanah może być utożsamiane z innymi świętami tradycji pustynnej, a jego rodowód może brać się z obchodów ugaryckiego/semickiego Nowego Roku… który z Nowym Rokiem obchodzonym na Słowiańszczyźnie nie miał nic wspólnego!!!

Jak widać w tradycji tzw. hebrajskiej / judejskiej / żydowskiej, itp, obchody Nowego Roku były i są zmienne i nie były i nie są związane dokładnie ani z równonocą wiosenną, ani jesienną, aczkolwiek… były i są obchodzone w czasie około jesieni i równonocy jesiennej, a nie około wiosny i równonocy wiosennej!!!

…..

8. Równonoc jesienna i wiosenna

Uproszczony schemat przedstawiający ruch obiegowy Ziemi i pory roku, zaczynając od lewego dolnego rogu: równonoc wrześniowa, przesilenie grudniowe, równonoc marcowa, przesilenie czerwcowe.

https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3wnonoc_wiosenna

Równonoc wiosenna – na danej półkuli ziemskiej – północnej lub południowej – jest to równonoc, po nastąpieniu której Słońce przez pół roku będzie oświetlać mocniej tę półkulę a słabiej półkulę drugą. Moment równonocy wiosennej wyznacza na danej półkuli początek astronomicznej wiosny, która trwa do chwili przesilenia letniego.

Na półkuli północnej równonoc wiosenna następuje w okolicach 20/21 marca (równonoc marcowa), kiedy Słońce przechodzi przez punkt Barana. Na półkuli południowej, gdzie pory roku przesunięte są o sześć miesięcy, równonoc wiosenna ma miejsce 22/23 września (równonoc wrześniowa). W chwili gdy na jednej półkuli zachodzi zjawisko równonocy wiosennej, na drugiej jest to moment równonocy jesiennej.

Ilustracja równonocy marcowej widzianej z płaszczyzny zbliżonej do orbity i kierunku padania promieni słonecznych
(…)

https://en.wikipedia.org/wiki/March_equinox

https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3wnonoc_jesienna

Równonoc jesienna – na danej półkuli ziemskiej – północnej lub południowej – jest to równonoc, po nastąpieniu której Słońce przez pół roku będzie oświetlać słabiej tę półkulę a mocniej półkulę drugą. Moment równonocy jesiennej wyznacza na danej półkuli początek astronomicznej jesieni, która trwa do chwili przesilenia zimowego.

Na półkuli północnej równonoc jesienna następuje w okolicach 22/23 września (równonoc wrześniowa), kiedy Słońce przechodzi przez punkt Wagi. Na półkuli południowej, gdzie pory roku przesunięte są o sześć miesięcy, równonoc jesienna ma miejsce 20/21 marca (równonoc marcowa). W chwili gdy na jednej półkuli zachodzi zjawisko równonocy jesiennej, na drugiej jest to moment równonocy wiosennej.

Oświetlenie Ziemi przez Słońce w dniu równonocy (zarówno marcowej, jak i wrześniowej). Uwaga: obserwator znajduje się w płaszczyźnie równika ziemskiego, dlatego nie widać tu nachylenia płaszczyzny równika do płaszczyzny orbity.
(…)

https://en.wikipedia.org/wiki/September_equinox

…..

9. Nowy Rok i kalendarz Słowiański

https://pl.wikipedia.org/wiki/Kalendarz_s%C5%82owia%C5%84ski

https://opolczykpl.wordpress.com/kalendarz-slowian/

https://wiaraprzyrodzona.wordpress.com/2015/01/02/kalendarz-slowian/

http://swietyogien.pl/niezwykly-swiat/slowianie/item/1044-kalendarz-slowiansko-aryjski.html

http://ag.108.pl/index.php/forum/3-forum-ogolne/16-nasza-sowiaska-spucizna/268-kalendarz-sowiano-aryjski

https://www.slawoslaw.pl/cykl-roczny/kalendarz/

http://tezeusz.pl/245555,kolodziej-wladyslaw-opr-kalendarz-slowianski-na-rok-1946-rocznik-pierwszy-1946-r-.html

…..

PODSUMOWANIE

Na podstawie dowodów i źródeł upowszechnionych powyżej należy stwierdzić, co następuje:

• W Tradycji Słowiańskiej, święto związane ze żniwami i zakończeniem zbiorów zwane, Dożynki, Święto Plonów, Wianki itd, MIAŁO MIEJSCE ZAWSZE W DNIU RÓWNONOCY JESIENNEJ, do czasów najazdu tradycji pustynnej / pasożytniczej / pasożytującej na ziemie Słowiańszczyzny, a jego późniejsze przesunięcie na inne wcześniejsze daty zostało spowodowane przez zmiany wywołane tym najazdem.

• NIE MA DODOWÓW (ja ich nie znalazłem), ŻE PODCZAS TEGO ŚWIĘTA OBCHODZONO RÓWNIEZ POCZATEK NOWEGO ROKU, NATOMIAST SĄ DOWODY I ŹRÓDŁA, KTÓRE WYRAŹNIE STWIERDZAJĄ, ŻE SŁOWIANIE, JAK LICZNE LUDY WYWODZĄCE SIĘ POŚREDNIO LUB BEZPOŚREDNIO Z TRADYCJI SŁOWIAŃSKIEJ (PRA-SŁOWIAŃSKIEJ), JAK TZW. HETYCI, PERSOWIE, KURDOWIE, HINDUSI, RZYMIANIE,… A NAWET BABILOŃCZYCY,.. ITD, OBCHODZILI POCZĄTEK NOWEGO ROKU ALBO DOKŁADNIE W DNIU RÓWNONOCY WIOSENNEJ, ALBO W OKOLICACH TEGO CZASU!!!

• W PRZECIWIEŃSTWIE DO POWYŻSZEGO W TRADYCJI LUDÓW SEMICKICH OBCHODZONO I NADAL OBCHODZI SIĘ POCZĄTEK NOWEGO ROKU OKOŁO RÓWNONOCY JESIENNEJ I BYŁO TO W PRZESZŁOŚCI ŚCIŚLE ZWIĄZANE ZE ŚWIĘTEM ROLNICZYM, ZWIĄZANYM ZE ŻNIWAMI I ZAKOŃCZENIEM ZBIORÓW PŁODÓW ROLNYCH, CO POPARTE JEST LICZNYMI DOWODAMI I ŹRÓDŁAMI!!!

Wobec powyższego jedynym logicznym wytłumaczeniem tego stanu rzeczy jest stwierdzenie, że obchodzenie Nowego Roku w okresie równonocy jesiennej lub około niej, czyli około 23 września jest PÓŻNYM ZAPOŻYCZENIEM OD-SEMICKIM i wynika jedynie z niewiedzy lub chęci świadomego zniekształcania Tradycji Słowiańskiej, a jako takie jest niczym innym, jak nieuprawnionym pustynnym kłamstwem i od tej pory będzie ciągle poddawane pod wątpliwość, jako występek przeciwko Naszej Świętej Pradawnej Pra-Słowiańskiej / Słowiańskiej Tradycji Naszych Przodków!!!

Przyrzekam tego co tu naskrobałem bronić i słowa dotrzymać!!!

skribha

…..

!!!UWAGA!!!
Przypisy w postaci dodatkowych odnośników dostępne są w poprzednim wpisie. Niestety tu z niewiadomych przyczyn nie udaje mi się ich zamieścić… Znikł mi też polski słownik i sprawdzanie błędów… Trochę znów opadają mi ręce, bo walczę z tym chyba już trzeci dzień… Jak widać wordpress mści się na mnie… albo to „dobre” energie wyznawców tradycji pustynnej tak mi brużdżą… Przepraszam… pomagają…:-)