Stanisław Witkiewicz, Ranny powstaniec, fot. Wikipedia.org
marvix @marvix:
Podczas wszystkich powstań i najazdów obcych wojsk na Polske było podobnie. Poczynając od Potopu (razem z nim kończy sie tolerancja religijna w RP) na 2WW konczac kiedy to żydzi masowo donosili sowietom na wschodze w 39 i 40. Były i takie przypadki że próbowali donosić niemcom, ale to sie szybko dla nich kończyło. Ot tak sprzedajny naród. Dla mamony sprzeda nawet swoich. Odkąd się masowo pojawili w RP w sredniowieczu … było coraz gorzej. Po 68′ juz ich jak na lekarstwo i … odrazu lepiej. Niestety znowu sie tutaj handlują. Jeden żyd ze Szwecji nawet założył ośrodek rekrutacyjny dla polskich lekarzy. I szuka… chetnych do pracy za granica. Robi szkolenia itd. Dodam że z powodzeniem. Setki, tysiące lekarzy, ktorzy wyedukowani za pieniadze polskich podatnikow zamiast leczyć nas, leczą brytoli, niemców i arabów. Ot taki handelek luďźmi, a że moralności w tym zero, cóż liczy się stan konta, a Polacy dalej beda czekali 2 lata na operacje..
RobG56 @RobG56:
Te tysiąclecia wspólnych losów w Polin, jak chce Prezydent A. Duda, nie najlepiej się kończyły dla Polski i Polaków czego dowodem dziś propaganda polskich zbrodni przez medialnie silne środowiska żydowskie. Wietrzą interes, tylko nie ma kto im kudłów z brody powyrywać. Może Palestyna i Iran? (Ustawa 447)
ŻYDZI WOBEC POWSTANIA STYCZNIOWEGO NA PODLASIU. Z PAMIĘTNIKA POLSKIEGO SZLACHCICA.
22 stycznia 2020|2 komentarze|w Historia, Kresopedia, Zabory |Przez Redakcja
(…) warto wspomnieć i o tych Żydach, którzy z bronią w ręku stanęli po stronie powstańców. Nie było ich jednak wielu.
W trakcie Powstania Styczniowego przez szeregi wojska polskiego przeszło ok. 150 tys. ludzi, z czego zidentyfikowano zaledwie 174 Żydów (co stanowi 0,116% ze 150 tys.).
W tym czasie populacja Królestwa Polskiego wynosiła ok. 5 mln ludzi, z czego Żydzi w Królestwie stanowili około 13% ludności. Więc choć co ósmy mieszkaniec Królestwa był Żydem, to w powstańczym wojsku jeden Żyd przypadał na około 860 żołnierzy. (…)
„Żydzi widząc, że powstanie zamiast rozwijać się i potęgować, upada, chwycili się procederu szpiegostwa w nadziei robienia dobrych interesow.”
Postawa ludności żydowskiej wobec Powstania Styczniowego jest niezmiernie ciekawa, ale niestety mało znana. Pamiętnik Juliana Borzyma (Julian Borzym, Pamiętnik podlaskiego szlachcica, Łomża 2018) oświetla to zagadnienie. W tym czasie gospodarzył on w majątku ojca we wsi Wierzbowizna, około 55 km na południowy zachód od Białegostoku. Ojciec przed laty brał udział w Powstaniu Listopadowym, więc tradycje powstańcze nie były Borzymom obce. W 1863 r. do walki stanął jeden z braci (młodszy, mający wówczas 21 lat, Antoni), a drugi (starszy, dwudziestotrzyletni Julian) zajął się ojcem i gospodarką. Najstarszy, Edward, zmarł bowiem już w 1862 r. Z pamiętników Juliana wyłania się obraz początkowego zaufania do Żydów, które wkrótce przerodziło się w wielkie rozczarowanie. Czytaj dalej
SKRiBH 