982 SKRBH 237 Brzeg, Brzegowy, Brześć, Brzesko, Brzeski, Brzeżek, Wybrzeże, Nadbrzeże, Obrzeże i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni i słów

brzeg (1.2) liścia

…..

Dzisiejszy wpis jest moim podarkiem na Jare Gody. Opiszę w nim straszne i podstępne Pra-Słowiańskie słowo, które dla oficjalnego jęsykosnaftzfa jest śmiertelnym problemem…

Właściwie chodzi tu o jego Pra-Słowiański pierwotnie oboczny rdzeń, który jest podstawą dla wielu innych ofitzjalnie kłopotliwych słów. Pisałem już o podobnych zagadnieniach min. w poprzednim wpisie, patrz:

Prawdopodobnie pochodzi z Proto-Indo-Europejskiego *bʰerǵʰos, z rdzenia *bʰerǵʰ. Jednak *g znalezione w słowiańskim nie jest oczekiwanym wynikiem PIE *ǵʰ, który byłaby *z. Dlatego słowo to mogło być zapożyczone z innego języka, takiego jak germański lub wenecko-iliryjski.

„Prawdopodobnie pochodzi,.. nie jest oczekiwanym wynikiem PIE,.. mogło być zapożyczone z innego języka”… Taa… A dlaczego by nie napisać, że pewno było i se spadło z kosmosu, albo powstało z niczego jak wszechświat..?

Można i ofitzjalna wyobraźnia jest niezmierzona… Tyle tylko, że ja zaraz udowodnię, że to są nic innego jak kolejne ofitzjalne brednie, wyssane z brudnej prusko-nazistowskiej, sami domyślcie się czego…

Poniżej przedstawiam dowody na to, że ofitzjalni jęsykosnaftzy są nie tylko przeciw-słowiańsko uprzedzeni. Oni są zwyczajnie ślepi, głusi i niedouczeni. Dlaczego? Ano dlatego, że… w j. polskim, (ale nie tylko w nim), jednocześnie istnieją takie słowa:

  • bezdźwięczne (tzw. centum), jak Brzeg / B+R”eG, Brzegowy / B+R”eG+oWy,

  • dźwięczne (tzw. satem), jak Brześć / B+R”eS’C’, Brzesko / B+R”eS+Ko, Brzeski / B+R”eS+Ki, Brzeżek / B+R”eZ”+eK, Wybrzeże / Wy+B+R”eZ”e, Nadbrzeże / NaD+B+R”eZ”e, Obrzeże / o+B+R”eZ”e, itp…

Proszę, porównajcie przedstawione przeze mnie dane i pomyślcie sami przez chwilę…

Gdyby Pra-Słowiańskie słowo Brzeg / B+R”eG było naprawdę zapożyczeniem np. z jakiegoś j. germańskiego (jak to se domniema ofitzjalne jęsykosnaftzfo), to:

  • Jak, skąd i najważniejsze kiedy, to zapożyczenie niby nastąpiło?!

  • Jak w różnych gwarach j. słowiańskiego powstało tyle pierwotnych, prostych i jednoznacznych znaczeń, jak: początek lub koniec czegoś, skraj, krawędź, czy wzniesienie, pagórek, itp., (tylko południowo-słowiańskie),.. ale już nie góra, jak w większości j. germańskich?!

  • Dlaczego najstarsze postacie germańskie mają wyraźnie inne znaczenia od nowszych, patrz koniec tego wpisu?!

Dodatkowo poniższe przykłady świadczą i o pierwotnej oboczności Pra-Słowiańskich rdzeni, jak i o skrajnej niewiedzy i lenistwie intelektualnym ofitzjalnych jęsykosnaftzóf i tych, którzy bezmyślnie powołują się na ich idiotyczne ustalenia…

O różnych źródłosłowach dla tych powyższych słów będę pisał w następnych wpisach. Jest tego tyle, że postanowiłem w jednym wpisie pisać  tylko o jednym znaczeniu na raz. Pozwoli mi to na skrócenie moich tekstów, a tym samym na ich szybsze ładowanie się.

Przypomnę, że we wpisie 233 pisałem już o Progu / P+RoGo’, ale czeka Mię jeszcze pisanie o jego źrodłosłowie, czyli o wystającym, ostrym, ale jednocześnie i pustym Rogu / RoGo’

Od razu zaznaczę, że rdzeń P+RG i B+RG, czy P+RZ i B+RZ no to w sumie jedno i to samo jest. Dźwięk zapisywany znakiem P wymienia się na dźwięk zapisywany znakiem B, ale i także z W, podczas gdy dźwięki zapisywane znakami C/S/Z wymieniają się min. z K/T/H/G/D

A i proszę porównać sobie różne wtórne ubezdźwięcznienia i inne zniekształcenia postaci z innych gwar j. słowiańskiego, jakie występują w zamieszczonych tu przykładach. Zaznaczyłem je jak zwykle odpowiednimi kolorkami.

Dziwne jest to, że brak jest jakichkolwiek zapożyczeń Od-Pra-Słowiańskich w j. bałtyckich, co można zobaczyć na przykładach z czeskiej wikipedii. (No chyba,.. że te wszystkie bałtyckie postacie, są jednak zapożyczone z j. Pra-Słowiańskiego,.. ale od słowa Kres / KReS)…

A i jeszcze na koniec. W różnych gwarach j. słowiańskiego jakoś dziwnie zachowały się dźwięki zapisywane znakami R” i Z”, jak np:

brȇžjepobrežienábrežie, bezbřehýpobřežínábřežíbřehovýbezbřehý

Ponownie pytam o zasadność twierdzeń o rzekomych tzw. palatalizacjach słowiańskich, szczególnie tej trzeciej, tzw. lechickiej.

Inne tytuły tego wpisu:

237 Peys, Piasta, Pieścić, Pizda, Pięść, Pięć, Piędź, Pięta, Pętać i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni 32

237 Wtórnie ubezdźwięcznione liczebniki indogermańskie i ich wysokoenergetyczne PieRwotne PRa-Słowiańskie rdzenie, PieR+WS”y, PRW, PR 44

Czytaj dalej 

959 SKRBH 221 Friday, Frigg, Frigga, Freja, *Frijjō, Sprzyjać, Przyjaciel, Przyjaźń, Przy i inne dowody na wtórność ubezdźwięcznień i zapożyczenia Od-Pra-Słowiańskie w językach bałtyjskich i germańskich 02

przyjaciółki(1.1)

…..

Podarek na Szczodre Gody – Pra-Słowiańskie źródłosłowy dla tych odtfoszonych Fra-Germańskich słów, jak *Frijio, itp, czyli także i dla Friday, o których pisałem już tu:

https://skrbh.wordpress.com/2019/12/19/220-friday-frigg-frigga-freja-frijjo-sprzyjac-przyjaciel-przyjazn-przy-i-inne-dowody-na-wtornosc-ubezdzwiecznien-i-zapozyczenia-od-pra-slowianskie-w-jezykach-baltyjskich-i-germanskich-01/

https://skrbh.wordpress.com/2019/12/14/219-piatka-piatek-piaty-piec-piecioro-i-inne-dowody-na-nielogicznosc-tzw-palatalizacji-slowianskich-i-pierwotna-obocznosci-pra-slowianskich-rdzeni/

Pra-Słowiańskiego kfiadu fafroki tradycyjnie brak, a tych fielko-germańskich, czy np. fielko-irańskich nie zliczę.

Zwracam uwagę na niespójności logiczne wynikające z datowania rzekomego powstania słowa Jaźń / Ja+Z’N’, patrz Przyjaźń / PR”y+JaZ’N’, Przyjazny / PR”y+Ja+ZNy, patrz Znać / ZNaC’.

Inne tytuły tego wpisu:

221 Peys, Piasta, Pieścić, Pizda, Pięść, Pięć, Piędź, Pięta, Pętać i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni 17

221 Wtórnie ubezdźwięcznione liczebniki indogermańskie i ich wysokoenergetyczne PieRwotne PRa-Słowiańskie rdzenie, PieR+WS”y, PRW, PR 29

Czytaj dalej 

936 SKRBH 209 Dyēus Phater i jego Pra-Słowiańskie źródłosłowy, jak Opatrzność, Opatrzyć, Zaopatrzyć, Patrzyć, Patrzeć, Zobaczyć, Baczyć 01

The Eye of Providence can be seen on the reverse of the Great Seal of the United States, seen here on the US $1 bill.

…..

D(z)euS PaTeR = DziW / DzieN’ PaTR”+a”Cy

…..

Podziękowania dla annaM i redneck za pomysły i pomoc 🙂

redneck ostatnio napisał:

Bez przesady pater zajmuje się zaopatrzeniem i opatrunkiem. Nie o futrowanie tu chodzi, a opatrzność.
Oprócz Piotra jest jeszcze pietruszka – skalnyseler i góry Fatra.

W sumie zgoda, tyle, że jakoś ofitzjalnie nikt nic o tym nie pisze, patrz dane z poprzedniego wpisu.

Zobaczcie co można zrozumieć i do jakich wniosków można dojść, jak tylko odrzuci się bezsensowne przeciw-słowiańskie zahamowania i przesądy.

Poniżej część komentarza annaM, który napisała już w 2017r, patrz:

(…) Ten pater to powinien u nas być pacierz, jak macierz. W jednej z twoich def. jest “parental care over another”. Zwróć uwage na słowo opieka, bo już dawno uważałam, ze „pater” ma etymologię „patrz”. No nie?

„Pochodzenie: Od XV w.; pochodzi od psłow. dialektalnego *patriti ‘kierować wzrok na coś, spoglądać, patrzeć, wypatrywać; dbać o coś, troszczyć się’; brak potwierdzonej dalszej etymologii.”

Wygląda, że poza spoglądaniem słowo to miało szersze znaczenie. A dbanie, troska, pilnowanie to opieka przecież. Opatrzyć ranę, zaopatrzenie – jest rdzeń „patrz”. „czasownik patrzeć (patrzyć). Od niego powstał opatrzyć ‘zadbać, zatroszczyć się’, od którego z kolei utworzono przymiotnik opatrzny ‘troszczący się o coś’, który stał się podstawą rzeczownika opatrzność ‘doglądanie, opiekowanie się, dbałość o coś’. „symbol opatrzności w postaci oka zamkniętego w trójkąt, z którego wychodzą promienie”.

Ojciec to wg logiki jakiś przekręcony „oczyc”, „oczca”, ten co ma nas na oku. Baczy.(…)

Uważam, że to na co wpadła annaM JEST OCZYWIŚCIE GENIALNE. I jak obiecałem, robię o tym wpis, ten i inne z nim powiązane. Najpierw trochę ofitzjalnych danych, jako taka przystawka przed daniem głównym…

W tej serii wpisów będę zajmował się jedynie drugim członem nazwy *Dyēus Phter. Pierwszym zajmę się przy innej okazji.

Zwracam uwagę, na tradycyjnie typowe wtórne fielko-germańskie ubezdźwięcznienia, jak:

Tuesday, Tiwesdæg, Tiw’s Day, tívar, Tiveden, Týr, Thor, czy inny Tīwaz

Zwracam tyż uwagę na dziwnie jakoś niknące odtfaszaszane tzw. laryngały, patrz:

Dyēus Phter (Proto-Indo-Europeandyḗws ph₂tḗr, also Dyḗus Ph2tḗr, *Dyḗus Patḗr, or Dyēus Pətḗr,

Inne tytuły tego wpisu:

209 Peys, Piasta, Pieścić, Pizda, Pięść, Pięć, Piędź, Pięta, Pętać i inne dowody na pierwotną oboczność Pra-Słowiańskich rdzeni 06

209 Wtórnie ubezdźwięcznione liczebniki indogermańskie i ich wysokoenergetyczne PieRwotne PRa-Słowiańskie rdzenie, PieR+WS”y, PRW, PR 17

…..

https://en.wikipedia.org/wiki/Dyeus

Dyēus or Dyēus Phter (Proto-Indo-Europeandyḗws ph₂tḗr, also Dyḗus Ph2tḗr, *Dyḗus Pḥatḗr, or Dyēus Pətḗr, alternatively spelled dyēws) is believed to have been the chief deity in Proto-Indo-European mythology. Part of a larger  pantheon, he was the god of the daylit sky, and his position may have mirrored the position of the patriarch or monarch  in Proto-Indo-European society.

This deity is not directly attested; rather, scholars have reconstructed this deity from the languages and cultures of later Indo-European peoples such as the Greeks, Latins, and Indo-Aryans. According to this scholarly reconstruction, Dyeus was known as Dyḗus Ph2tḗr, literally „sky father” or „shining father”, as reflected in Latin IūpiterDiēspiter, possibly Dis Pater and deus pater, Greek Zeus Pater, Vedic Dyáuṣ Pitṛ́.

Czytaj dalej 

628 SKRBH 91 Katarzyna Jasińska. Dziedzictwo praindoeuropejskie w polszczyźnie, czyli zagadnienie dźwięku zapisywanego znakiem C lub… T

https://prezi.com/nkadpdjfkvcg/dziedzictwo-praindoeuropejskie-w-polszczyznie/

Dziedzictwo praindoeuropejskie w polszczyźnie

Prezentacja na konferencję „W kręgu dawnej polszczyzny II”, Kraków 9-10.05.2016, kontakt: katarzyna.jasinska@ijp-pan.krakow.pl
by Katarzyna Jasińska on 26 June 2017 24
Comments (0)


Ostatnio jest tak, że dużo dzieje się i w genetyce i w językoznawstwie. I nie czuję się, żebym jakoś był przez coś rozjechany… hehehe 😎

Dlatego daję wszystkim równą możliwość rozjechania Mię i tego co twierdzę. No wszelkiej maści, płci, koloru, wieku i kształtu, mocarne młockarki i mocarni mocarze… do roboty!

Właśnie znalazłem to przedstawienie danych i nie oglądając nawet tego, bo nie mam na to teraz czasu, wrzucam to tu i tam, jako powód do rozpoczęcia dyskusji na żywo, w bardzo, ale to bardzo ważnym temacie, a mianowicie:

Czy dźwięk zapisywany znakiem T był starszy, (od późniejszego jakoś gdzieś w tzw. średniowieczu stworzonego jakoś (przez… hm… przez kogo i gdzie w sumie?), dźwięku zapisywanego znakiem C, jak twierdzi ofitzjalna nałka..?

Czy może było tak, że dźwięk zapisywany znakiem C jest RÓWNIE STARY, jak dźwięk zapisywany znakiem T, jak ja twierdzę, a za tym ofitzjalne odtwarzanie rdzeni i słów na nim opartych nie musi być poprawne, więc może być, albo jest niepoprawne?

Jest to kluczowe dla zrozumienia tzw. wtórnej kentumizacji, czyli utraty dźwięczności wzorca, czyli języka Pra-Słowiańskiego, mylnie ofitzjalnie nazywanym Pra-Indo-Europejskim / Proto-Indo-European lub inny Indogermanisch…

Przypominam, że twierdzę, że zgodnie z tzw. rough breathing  wysokoenergetyczna postać dźwięków, czyli tzw. satem jest pierwotna wobec wtórnej zniekształconej przez ubezdźwięcznienie / depalatalizację dźwięków świszczących, tzwsibilantów, do postaci tzw. kentum, patrz:

„Acoustics Sibilants are louder than their non-sibilant counterparts, and most of their acoustic energy occurs at higher frequencies than non-sibilant fricatives. [s] has the most acoustic strength at around 8,000 Hz, but can reach as high as 10,000 Hz. [ʃ] has the bulk of its acoustic energy at around 4,000 Hz, but can extend up to around 8,000 Hz.”

Z/C/S>H/G/K/T

Jestem ciekaw, jakie argumenty znajdziemy w tych danych na poparcie lub obalenie tych dwóch sprzecznych ze sobą twierdzeń. Zabawę czas zacząć…

A i jeszcze, a co jak dźwięk zapisywany znakiem C istniał w najstarszych rdzeniach wcześniej, niż dźwięk zapisywany znakiem T..?

No co o tym sądzicie? 😈


Transcript of Dziedzictwo praindoeuropejskie w polszczyźnie

Dziedzictwo praindoeuropejskie w polszczyźnie

pie. *(s)ter-
*(s)ter-n-
pie. *(s)terp-
Derywaty oparte na pierwiastku *(s)terp-
ujęcie panchroniczne
Możliwości wykorzystania gniazda panchronicznegociągłość i zmiana
analiza słowotwórcza – diachroniczna i synchroniczna
łączliwość formantów
luki w gnieździe słowotwórczym
badania porównawcze
Derywaty oparte na pierwiastku *(s)terp-
ujęcie panchroniczne
‚być sztywnym, twardym, twardnieć’

Katarzyna Jasińska Kontynuanty pie. *ter-
Dziedzictwo praindoeuropejskie Czytaj dalej