Fot. Wikimedia.org
Tym wpisem rozpoczynam upowszechnianie serii artykułów o innej, równoległej rzeczywistości. Przy czym „innej”, nie oznacza wcale halucynogennej, czyli ofitzjalnej, czy każdej innej równie zalanej LSD z (l)ukrem do pożygu i wylewającej się ze różnych stron, także tych rzekomo „folnych i niezależnych”.
Pisałem już o tym nie raz i można to sobie samemu u mnie odnaleźć, jak komuś chce się tylko trochę poszukać…
Nie zdziwię się, jeśli to, co tu będę teraz cytował będzie niewygodne i nie do przyjęcia dla wielu, szczególnie tych folnych cokolwiek, kimkolwiek są i komukolwiek służą,.. nieświadomie lub niestety co gorsza,.. może i zupełnie świadomie… 😦
zefir @zefir:
Pouczający materiał, który winien „otworzyć oczy” każdego Polaka na Fundację Otwarty Dialog, jak się okazuje niemiecko-brukselską agenturę ukierunkowaną na obalenie niewygodnych rządów w Polsce ,pod sztandarami czerwono-czarnej banderowskiej szmaty.
gutek @gutek:
Brutalna prawda. Ale niestety takie publikacje niczego nie zmienią, tyle że pacjent wie że jest beznadziejnie chory, pytanie czy ta wiedza jest mu do czegoś potrzebna bo i tak wkrótce kopnie w kalendarz
https://kresy.pl/publicystyka/kolorowe-rewolucje/
KOLOROWE REWOLUCJE
29 września 2018|2 komentarze|w Analizy, Publicystyka |Przez Redakcja
Nie licząc pustych obietnic bez pokrycia, następstwem uwieńczonych sukcesem kolorowych rewolucji były zawsze i bez wyjątku społeczne, polityczne i ekonomiczne krzywdy, których doświadczały narody za sprawą prowadzonej przez Zachód grabieży ich majątku narodowego, prywatyzacji oraz haraczy nakładanych na nie wskutek uruchamiania programów oszczędnościowych, zalecanych przez Bank Światowy oraz Międzynarodowy Fundusz Walutowy. Krótko mówiąc, ostatecznym celem kolorowych rewolucji jest chaos, brak stabilności i grabież – piszą Natylie Baldwin i Kermit Heartsong w wydanej przez Wydawnictwo Wektory książce: Ukraińska Szachownica. Kto i po co wywołał wojnę na Ukrainie.
Istnieje wiele rodzajów wojen: gorące i zimne, partyzanckie, asymetryczne i gospodarcze (jednostronne nakładanie sankcji ekonomicznych), wojny polityczne i takie, które można nazwać „wojną rojów”.
W przypadku tej ostatniej atakuje się społeczne, polityczne i gospodarcze organy danego rządu albo państwa i zaraża je w bardzo podobny sposób do tego, w jaki czyni to wirus. Kiedy infekcja rozszerza się, państwo-nosiciel wirusa traci wszelkie siły żywotne (możliwości zarządzania, sprawowania władzy i utrzymywania porządku), co powoduje że szybko umiera, po czym przeradza się w coś zupełnie innego (państwo-zombie, patrz Libia). Nazwa tej taktyki jest określeniem, które mogłoby powstać na Madison Avenue; to „kolorowa rewolucja”.
Kolorowe rewolucje maja to do siebie, że nie istnieją na nich linie frontów. Toczą się one głownie na obszarach miejskich, a jako siewców wirusów wykorzystują media społecznościowe, dzięki czemu czynnik zakaźny może bardziej skutecznie zaatakować żywotne organy państwa. Strategią nadrzędną jest tu manipulacja oraz przejęcie kontroli nad państwem w celu sparaliżowania go i doprowadzenia w końcu do jego politycznej śmierci. Czytaj dalej
SKRiBH 