363 SKRBH 05 PoD+STaWy WieDzy o Je”ZyKo+ZNa+WSTWie i Z’+Ro”D+L”o+SL”oWa(c)H, na przykładzie Pra-Słowiańskiego rdzenia / słowa Z”oNa,.. czyli o manowcach ofitzjalnej etymologii

PoD+STaWy WieDzy o Je”ZyKo+ZNa+WSTWie,.. i PieR+WS”e TRo”D+Ne PyTa+Nia…

Oto pierwszy z dwóch filmów, w których zawarte jest wiele cennych wiadomości o ofitzjalnym jęsykosnafstfie,.. jak i kilka uroczych błędów, czy też sprzeczności logicznych, za które to błędy i sprzeczności ciągać będę tych, co to fieżą w tę naukę bezgranicznie… czyli będę wystawiał tu tę ich niezachwianą fiarę… na ciężką próbę…

Etymology – sound change, roots & derivation (Etymology 1 of 2)

2.20
Przykład atestowanego, czyli zapisanego germańskiego słowa QueeN, KL”iN … (wymyślono do tego tzw. drugą przesuwkę germańską [choć dla mnie jest to przestawka] i inne zmiany… i nowe „prawa”)…

… podczas gdy w drugą stronę przejście dźwięku zapisywanego znakiem D -> T… opisano ostatecznie, podobnie jak w wikipedii…

Dlaczego w tym Proto-Germanic / Pra-Germańskie – KWeN+iZ dźwięk zapisany znakiem K nie przeszedł zgodnie ze wzorem w dźwięk zapisany znakiem H, czyli w postać HWeN+iZ?!!

Ktoś zaraz powie, że przecież wszystko zgadza się, bo zgodnie ze wzorem :

tzw. PIE G (GWeN) -> Proto-Germanic / Pra-Germańskie – K (KWeN+iZ)… tyle tylko kiedy istniała ta postać „Pra-Germańska”,.. a kiedy zaszła pierwsza przesuwka / przestawka germańska?!!

Wg np. Jagodzińskiego można mówić tu o okresie nawet… hm… między tzw. 3500 – 2800pne… do nawet… i tu pojawiają się różne datowania, w ciągu tysiąca lat pne, do nawet pierwszych wieków tzw. ne,.. a nawet do 9 wieku, czyli może być tu mowa nawet o 3000 lat różnicy… czyli 3000 lat BRAKU ZMIAN JĘZYKOWYCH, czyli zastoju albo 30 wiecznej językowej zamarzliny!!! Brrr…

Czy nie jest to bardzo dziwne?!! Proszę pomyśleć…

Skoro postać Pra-Germańska – K (KWeN+iZ) mogła zmienić się tak dawno od postaci tzw. PIE G (GWeN),.. to dlaczego nie nastąpiła przez np. 3000 lat zmiana z tego K (KWeN+iZ), do Germańskiego już H (HWeN+iZ).. tylko pozostała już niezmieniona… ale za to wszystkie inne dźwięki zgodnie z tym prawem Raska / Grimma i innymi zmieniły się?!!

A no i proszę pamiętać, że do postaci jaka by ona nie była w tym tzw. PIE… w „odtworzonej” Pra-Germańskiej postaci… DODANO końcówkę +iS, KTÓREJ WG TYCH SAMYCH JĘSYKOSNAFTZÓF W PIERWOTNEJ POSTACI NIE BYŁO… po to by później w rzeczywistych i zapisanych postaciach… ją UTRACIĆ!!!

Dziwne to wszystko?!! NIE, BO TAKIE TŁUMACZENIE JEST TYPOWE DLA GERMAŃSKICH JĘSYKOSNAFTZÓW!!!

A i zapomniałbym… o słowiańskim słowie Z”oNa…

Dlaczego to słowo „zsatemizowało się” u Słowian, Osetyńców i Persów… ale już u Hindusów nie do końca?!!

219 S”C”T, czyli SzCzyT, czyli ShieLD, czyli SzyLD, czyli słowiański źródłosłów dla niewiernych i leniwych

O lenistwie intelektualnym, przeciw-słowiańskich uprzedzeniach, matactwach, kłamstwach i przemilczeniach i braku wiary w słowiańskie podstawy źródłosłowów germańskich i innych tzw. PIE, czyli krótko mówiąc, zgodnie z pustynną wykładnią polityczną – „Śmierć niewiernym! 😉

Zapraszam na http://www.forum.jawia.pl!

Dragomira podesłała mi to:

8 listopada 2015 na 11:20 Natfarri mówi:
Tylko, że słowo szyld=tarcza pochodzi z niemieckiego. Gdzie tu słowiański źródłosłów?

Oto rozwinięta odpowiedź, a oryginał jest widoczny tu:

http://dragomira.bloa.pl/2015/03/15/trackie-pismo/#comment-2787

S”C”T
SzCzyT

https://pl.wikipedia.org/wiki/Tarcza_%28uzbrojenie%29
Tarcza (staropol. szczyt[1]) – obronna część uzbrojenia używana przez formacje konne i piesze, wyrabiana z drewna, kory, wikliny lub skóry a z czasem głównie z drewna powlekanego skórą, często obijanego metalem lub skórą, później także w całości z metalu, współcześnie także z tworzyw sztucznych. Była używana co najmniej od okresu brązu, w starożytności i w średniowieczu, tracąc na znaczeniu po wprowadzeniu broni palnej przez piechotę i jazdę, stosowana w specjalnych sytuacjach także współcześnie.
(…)
Przypisy
Włodzimierz Kwaśniewicz: 1000 słów o broni białej i uzbrojeniu ochronnym hasło szczyt, szczytnicy oraz tarcza. Warszawa: MON, 1981, s. 243-262. ISBN 8311076669.

http://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/szczyt-wierzch-i-czubek;6663.html
szczyt, wierzch i czubek
14.11.2005
Witam! Chciałabym się dowiedzieć, jaka jest etymologia słów szczyt, wierzch i czubek. Czy one miały ze sobą coś wspólnego? Dziękuję!
Wymienione przez Panią wyrazy łączy podobieństwo znaczeniowe (w języku staropolskim były synonimami) oraz rodzime, tzn. prasłowiańskie pochodzenie. Jednak nie wywodzą się one ze wspólnego źródła etymologicznego, nie mają wspólnego etymonu. Wyraz szczyt ← *ščitъ ← *skit-o- oznaczał ‘tarcza, puklerz’, ‘ochrona, osłona’, ‘wierzchołek, górna część budowli’, następnie ‘najwyższy punkt, wierzch, wierzchołek, punkt kulminacyjny’. Kierunek zmian znaczeniowych prowadzi od konkretu do abstraktu.
Wierzch ← *vŕchъ ← *vĭrs-ŭ- pierwotnie znaczył ‘szczyt, wierzchołek góry’, następnie ‘powierzchnia czegoś’. Czub ← *čubъ ← *keub-o- to najpierw ‘wierzchołek, szczyt, wierzch’, następnie ‘kępka sterczących na głowie piór ptaka’, ‘sterczące włosy na wierzchu głowy’. W rozwoju znaczeniowym tego wyrazu widać dążenie do specjalizacji znaczeniowej, od spiczastego zakończenienia czegoś po spiczaste zakończenie głowy (ptaka, człowieka). Krystyna Długosz-Kurczabowa, Uniwersytet Warszawski

40 Homo nie wiadomo? HoM+os, SoM+os, SaM, czyli jedno i to samo!

Przyjrzyjmy się słowu HoMo, pochodzącym rzekomo ze starożytnej greki, czyli j. mykeńskiego/ahaiskiego, a jeszcze wcześniej z matki i ojca wszystkich języków tzw. indoeuropejskich, czyli tzw. PIE. Na jego przykładzie ponownie udowodnię, że:

– po pierwsze rdzeń SM był pierwszy przed zniekształconym rdzeniem HM, czyli dźwięk zapisywany znakiem jako „S”, był pierwszy przed niemym i niewymawianym późniejszym zniekształconym mykeńskim/ahaiskim „dźwiękiem”, zapisywanym znakiem jako „H” (w późniejszych „grekach”, znak ten zanikał, zgodnie z zasadą tzw. rough breathing)
– po drugie dźwięk zapisywany jako „S”, został również zniekształcony w językach irańskich, podobnie jak to miało miejsce w mykeńskim/ahaiskim.

[Proszę o tym pamiętać, bo to też wygląda na prawidłowość, czyli na  ZASADĘ, (która pewno wymyślona została właśnie tu i teraz przez skribha), że takie zniekształcenie powstało, na podobnej zasadzie jak w tzw. mykeńskim/ahaiskim, czyli j. Proto-Słowiański PS, nałożył się na jakieś NIE (Nie Indo-Europejskie, Non Indo-European) podłoże językowe tzw. substrat lub superstrat lub adstrat! Przy okazji proszę pamiętać, że mówimy tu o rzekomo dwóch różnych rodzajach języków tzw. centum/kentum/hentum – czyli j. mykeńskim/ahaiskim/greckim i j. tzw. satem – czyli j. irańskim!!!]