245 Jak powstawała pustynna tradycja, na przykładzie (objawionym?)… czyli propaganda nie tylko o tzw. nowotestamentowych trzech królach

Tradycja wiadomo rzecz święta… tyle tylko, że co to tak naprawdę oznacza? Wygląda na to, że dla każdego „tradycja” może oznaczać coś zupełnie innego! Nie chcę teraz zagłębiać się w poznawanie ani sedna ani znaczenia słowa „tradycja”, ani ile i jakie „tradycje” istniały i nadal obecnie istnieją, z czego wywodzą się i pochodzą, jak i kiedy powstały, jak zmieniały się i kto lub co za tym stało, itp, itd.

Wrócę do tego jeszcze na pewno, bo jest to podstawowe zagadnienie, które musi być prędzej czy później wyjaśnione, żeby wiedzieć o czym w ogóle rozmawia się!

W tym wpisie zajmę się jedynie przedstawieniem, jaką „jakość i wiarygodność” niesie w sobie tradycja pustynna na jednym przykładzie, a mianowicie jak to z tymi tzw. nowotestamentowymi trzema królami było. Nie osądzam która odmiana tradycji pustynnej jest mniej lub bardziej niewiarygodna, prawdziwa, itp. bo uważam, że ocenianie tego kto jest bardziej zakłamany nie ma żadnego sensu… skoro same podstawy do których odwołują się wszyscy wyznawcy tradycji pustynnej nie są w żaden sposób wiarygodne!

Wracając do tematu, ja jak zwykle dostarczę tylko źródeł i komentarzy do nich, a wy sami ocenicie, jak to z tym było i nadal jest…

224 Robert Jurszo Reformacja w Polsce – stracona szansa na rozwój?

Obraz Jana Matejki „Kazanie Skargi” (fot. Wikimedia Commons / )

Pewno ponieważ zbliża się tzw. 1050 rocznica tzw. chrztu tzw. Polski, co to rzekomo niby miał się odbyć gdzieś tam… jakoś… no to teraz będziemy świadkami pojawiania się różnych takich artykułów, nawiązujących pośrednio lub bezpośrednio do tego rzekomego wydarzenia i oceniających różne sprawy z tym związane. Może mylę się, ale artykuł który przeczytałem dzisiaj i który tu przytoczę poniżej wraz z licznymi komentarzami, tak naprawdę również odnosi się to tego i wszystkiego, co z tego rzekomego wydarzenia wynika. Dla niewiernych Tomaszy i zainteresowanych acz nieświadomych, przypominam odnośnik na artykuł traktujący o tym:

https://skribh.wordpress.com/2015/06/11/108-piotr-wojnar-nie-bylo-chrztu-polski-w-966-roku/

Mój stosunek do tradycji pustynnej i jej „etyki” jest mam nadzieję już znany, więc nie będę wypowiadał się sam w tej sprawie. Proponuję za to poczytać komentarze, gdzie każdy i tak ma swoje własne, inne zdanie, jak to z tym wszystkim było, czyli i z tym ubogaceniem pustynnym i upadkiem Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Na temat upadku tzw. I Rzeczypospolitej (a nie żadnej tam tzw. Polski) było już pisane tu i tam, więc tych którzy chcieliby o tym dokładniej poczytać, odsyłam do innych źródeł.

W związku z tym wszystkim, wskażę na coś, co pozwoli może komuś inaczej spojrzeć, na opinie, jaki wygłaszają tu co poniektórzy, jak np. „kamil”, który wyraźnie broni linii czarnej partii…

https://pl.wikipedia.org/wiki/Syndrom_sztokholmski

~dzikiGon 1 godzinę i 8 minut temu
Mnie bardziej interesowałoby pytanie jak wyglądałaby Polska, gdyby w ogóle pozostała pogańska. Ostatnim krajem w Europie, który przyjął chrześcijaństwo, była Litwa. Miała swoich książąt, była dużym państwem (chrześcijaństwo nie było potrzebne do powstania państwowości, u nas pewnie też nie), większym od Polski (obejmowała m.in. dzisiejszą Białoruś). Kiejstut, poganin, utrzymywał ponoć na swoim dworze chrześcijańskich mnichów jako skrybów, tak że tolerancja religijna była. Gdyby Polska stworzyła sojusz z Litwą, Wieletami i Obodrzycami (Pomorze), kto wie, może oparłaby się wspólnie z nimi propagatorom nowej wiary. Może 200 czy 400 lat później udałoby się dogadać z Tatarami, jak czynił to Witold (Dżalal ad-din był jego lennikiem i walczył pod Grunwaldem) i mielibyśmy do spółki kraj za Ural? Mieszko przyjął chrześcijaństwo ze względów politycznych, w obawie przed krucjatą. Chrześcijaństwo pochodzi z Bliskiego Wschodu a przyszło przez Niemcy. Czyżby teraz nowa religia, znów z Bliskiego Wschodu, znów idąc przez Niemcy, pukała do naszych bram? Czy teraz z kolei chrześcijanie zginą za swoją wiarę jak dawni poganie na Arkonie? Może pora na sojusz, tym razem nie z Litwą, aby przetrwać w dawnej wierze?

~Slav (14:48)
Rzadko się zgadzam z nacjonalistami, ale w/w koleś ma rację. Po za tym prawdziwą słowiańską wiarą jest pogaństwo a nie wiara w żydowskiego boga.

http://historia.wp.pl/opage,2,title,Reformacja-w-Polsce-stracona-szansa-na-rozwoj,wid,18015422,wiadomosc.html