Chronografia

http://sjp.pl/chronografia
chronografia
1. ogół metod służących do notowania przy pomocy chronografu momentów, w których powstają różne fazy zjawisk nagłych
2. pisanie dziejów według porządku lat; kronikarstwo; również dzieło historyczne w ten sposób napisane (chronograf)

http://pl.wikipedia.org/wiki/Dzieje_%28poj%C4%99cie%29
Dzieje – w teorii historii i metodologii historii zbiór wszystkich zdarzeń będących przedmiotem badań historycznych, odpowiednik łacińskiego pojęcia res gestae, czyli czynów (rzeczy, zdarzeń) dokonanych.

Dzieje to nie wszystkie zdarzenia, które miały miejsce w przeszłości, lecz jedynie te, które mają związek z działalnością człowieka pojmowanego jako istota społeczna i kulturowa. Do dziejów należy więc wszelka działalność człowieka, od momentu, w którym zaczyna żyć w kulturze. Nie wchodzą natomiast w zakres dziejów np. przeszły stan pokładów geologicznych czy odległych galaktyk, chyba, że w ich formowaniu uczestniczył człowiek.

Dzieje to nie wszystkie zdarzenia, które miały miejsce w przeszłości, lecz jedynie te, które mają związek z działalnością człowieka pojmowanego jako istota społeczna i kulturowa. Do dziejów należy więc wszelka działalność człowieka, od momentu, w którym zaczyna żyć w kulturze. Nie wchodzą natomiast w zakres dziejów np. przeszły stan pokładów geologicznych czy odległych galaktyk, chyba, że w ich formowaniu uczestniczył człowiek.

http://www.thefreedictionary.com/chronography
Chronography
n. 1. A description or record of past time; history.

http://www.etymonline.com/index.php?term=chronograph
chronograph (n.) „precise time-measuring device,” 1868, from chrono- „time” + -graph „instrument for recording; something written.” Compare Greek khronographos „recording time and events” (adj.); „a chronicler” (n.).

http://www.myetymology.com/english/chronograph.html
derived from the Greek word chronos, χρόνος (a space of time or interval; by extension, an individual opportunity; by implication, delay)

https://www.wordnik.com/words/chronology
n. an arrangement of events in time
n. a record of events in the order of their occurrence
n. the determination of the actual temporal sequence of past events

Etymologies
From chrono- (“relating to time”) + -logy (“study of, account of”), after New Latin chronologia. (Wiktionary)

http://www.jstor.org/discover/10.2307/41036320?uid=2&uid=4&sid=21103721987417
The Tradition of Byzantine Chronography
CYRIL MANGO

http://en.wikipedia.org/wiki/Histories_%28Herodotus%29
The Histories (Greek: Ἱστορίαι; Ancient Greek: [his.to.rí.ai̯]; also known as The History^[1]) of Herodotus is now considered as the founding work of history in Western literature.^[2] Written from the 450s to the 420s BC in the Ionic dialect of classical Greek, The Histories serves as a record of the ancient traditions, politics, geography, and clashes of various cultures that were known in Western Asia, Northern Africa and Greece at that time. It is not an impartial record but it remains one of the West’s most important sources regarding these affairs. Moreover, it established without precedent the genre and study of history in the Western world, although historical records and chronicles existed beforehand.
(…)

http://en.wiktionary.org/wiki/%E1%BC%B1%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1
Alternative forms: ἱστορίη (historíē) (Ionic)

Etymology
From ἱστορέω (historéō, “I inquire”), from ἵστωρ (hístōr, “witness”), from  Proto-Indo-European *widstōr (“the one that knows”)[1], which is derived from Proto-Indo-European *weyd-.

ἱστορία • (historía) (genitive ἱστορίας) f, first declension
inquiry, examination, systematic observation, science
body of knowledge obtained by systematic inquiry
written account of such inquiries, narrative, history