218 Paradygmat… czyli w sumie to co właśnie..? Ano znów słowiański źródłosłów kłania się! :-)

Cały poniższy tekst jest rozwinięciem odpowiedzi udzielonej tu:

Ziemia naszym Domem

Zapraszam wszystkich na http://www.forum.jawia.pl

http://synergiaenergii.blogspot.co.uk/2011/12/dzieje-szesciu-pojec.html
(!UWAGA! Bardzo polecam to miejsce, bo jest genialne i zawiera wspaniałą Wiedzę!!!) 

Zacznijmy od początku, czyli zobaczmy najpierw, co to takiego jest ten cały tzw. paradygmat…

http://nonsensopedia.wikia.com/wiki/Paradygmat
Paradygmat – stały pryzmat percepcji rzeczywistości. Zbiór teorii i zasad, któremu powszechnie hołduje większość naukowców, mimo że wiedzą oni doskonale, że teorie te nie mają większego sensu i wkrótce (to znaczy zaraz po tym jak wymrą) teorie te okażą się całkowicie niesłuszne. Ewentualnie z paradygmatem mamy do czynienia, gdy młodzi naukowcy nigdy nawet nie zastanowili się nad tym, że świat może wyglądać inaczej, niż ich tego nauczono.

Geneza

Powodami tworzenia się paradygmatu są:
– lenistwo intelektualne większości naukowców, którym nie chce się wymyślać niczego nowego;
– kasa – czyli dostęp do żłoba (czyt. grantów), który jest uwarunkowany udawaniem wiary w paradygmat;
– układy towarzysko-personalne, które powstają na konferencjach naukowych – ogólnie wiadomo, że większość zasad paradygmatu naukowego jest ustalana po odpowiedniej liczbie wypitych piw (i mocniejszych alkoholi) w kuluarach.

Mechanizm rewolucji naukowej, czyli zmiany paradygmatu

Jak już wcześniej wspomniano, paradygmat jest tworzony przez stare wygi naukowe, które po wypiciu odpowiednio słusznej ilości alkoholu ustalają jego zasady poprzez porozumiewawcze mrugnięcia lewym okiem i poklepywanie się po plecach. W krajach na wschód od Łaby wymaga to dodatkowo wykonywania tzw. niedźwiedziego uścisku i ceremonii brudzia.

W tym samym czasie, młodzi, naiwni naukowcy prezentują wyniki swoich badań w formie wykładów, których nikt nie słucha i plakatów, których nikt nie ogląda (przynajmniej nikt ważny). Wykłady te dowodzą, że paradygmat ustalany właśnie w kuluarach przez stare wygi jest całkowicie błędny. Stare wygi doskonale o tym wiedzą, ale wcale im to nie przeszkadza.

Młodzi, po kilku konferencjach zaczynają się orientować co jest grane. Stare wygi powoli wymierają. Młodzi się starzeją i robią się sfrustrowani, że nikt nie chodzi na ich wykłady, co skutkuje coraz częstszym zaglądaniem do kieliszka. Po wymarciu starych wyg, odpowiednio zalkoholizowani i postarzeni dawni młodzi przejmują ich rolę, zaprzestając bywania na wykładach, a zamiast tego koncentrując się na ustalaniu nowego paradygmatu w kuluarach.

…..

A teraz na poważniej 🙂

https://pl.wikipedia.org/wiki/Paradygmat
Paradygmat – w rozumieniu wprowadzonym przez filozofa Thomasa Kuhna w książce Struktura rewolucji naukowych (The Structure of Scientific Revolutions) opublikowanej w 1962 roku – to zbiór pojęć i teorii tworzących podstawy danej nauki. Teorii i pojęć tworzących paradygmat raczej się nie kwestionuje, przynajmniej do czasu kiedy paradygmat jest twórczy poznawczo – tzn. za jego pomocą można tworzyć teorie szczegółowe zgodne z danymi doświadczalnymi (historycznymi), którymi zajmuje się dana nauka.

Charakterystyka
Najogólniejszym paradygmatem jest paradygmat metody naukowej, jest to kryterium uznania jakiejś działalności za naukową.

Paradygmat od tzw. dogmatu odróżnia kilka zasadniczych cech:

nie jest on dany raz na zawsze – lecz jest przyjęty na zasadzie konsensusu większości badaczy, co nie oznacza, że naukowcy głosują nad przyjęciem lub odrzuceniem paradygmatu, liczy się zgodność paradygmatu z dotychczasową wiedzą i spełnienie wielu warunków (w zakresie np. istniejących dowodów) może okresowo ulec zasadniczym przemianom prowadzącym do głębokich zmian w nauce zwanych rewolucją naukową (zobacz: experimentum crucis), podważa sens absolutnej słuszności.
samo pojęcie „absolutnej słuszności” nie ma charakteru naukowego.

Dobry paradygmat posiada kilka cech i m.in. musi:
być spójny logicznie i pojęciowo,
być jak najprostszy i zawierać tylko te pojęcia i teorie, które są dla danej nauki rzeczywiście niezbędne,
dawać możliwość tworzenia teorii szczegółowych zgodnych ze znanymi faktami.
(…)

http://sjp.pl/paradygmat
paradygmat
1. przyjęty sposób widzenia rzeczywistości w danej dziedzinie, doktrynie itp.
2. w językoznawstwie: zespół form deklinacyjnych lub koniugacyjnych właściwy danemu typowi wyrazów

komentarze:

siostrawampira # 2004-08-29
co to jest?

~gosc # 2008-10-22
wzorzec, model

~gosc # 2013-01-25
czym sie rozni to slowo od stereotypu ?

~gosc # 2013-09-20
gościu, to zupełnie 2 różne pojęcia. stereotyp (stereo = odbicie)to zazwyczaj błędny i podkolorowany, uogólniający i przenoszący jakieś powtarzalne zjawiska w „stałą i immanentną” cechę całej grupy sołecznej lub sytuacji itp.

~gosc # 2015-05-06
światopogląd, teza

~gosc # 2015-06-19
no chyba nie.

~gosc # 2015-06-27
= przylegający nienaruszalny pewnik (danej tezy) „prawda założenia”.

http://portalwiedzy.onet.pl/68871,,,,paradygmat,haslo.html
Paradygmat, w filozoficznej teorii poznania i metodologii ogólnie uznane osiągnięcie naukowe, które dostarcza modelowych rozwiązań w danej dziedzinie nauki, może też pociągać za sobą modelowe rozwiązania w dziedzinach pokrewnych i stawać się istotnym składnikiem poglądu na świat.

Przykładami paradygmatów są np.: system Kopernikański (heliocentryczna teoria), mechanika I.Newtona, teoria względności A. Einsteina.

Twórcą teorii paradygmatów był profesor University of California, Th.S. Kuhn, który w dziele Struktura rewolucji naukowych (1962, wydanie polskie 1968) przedstawił ją i wykorzystał do badania rozwoju nauk ścisłych i przebiegu procesów rewolucji naukowych. Kuhnowska teoria paradygmatów stanowi podstawę odrodzenia w Niemczech filozofii analitycznej oraz filozofii nauki.

http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/paradygmat;4009442.html
paradygmat [gr. parádeigma ‘wzór’], ogólnie uznane osiągnięcie nauk. (teoria nauk.),
które w pewnym okresie dostarcza modelowych rozwiązań (model) w danej dziedzinie nauki;
paradygmatami są np.: system kopernikański, mechanika Newtona, teoria względności Einsteina; pojęcie paradygmatu upowszechnił Th.S. Kuhn.

…..

No dobrze, dobrze… Czyli już wiemy, czym jest ten tzw. PARADYGMAT?

Jak wiemy, czym to jest… no to teraz zobaczmy, skąd to coś wzięło się… Część już wiemy, że to niby tzw. greckie słowo jest… ta parádeigma… tyle, czy aby napewno jest to tzw. greckie słowo? Założycie sie? 🙂

https://pl.wiktionary.org/wiki/paradygmat
paradygmat (język polski)
wymowa:
IPA: [ˌparaˈdɨɡmat], AS: [paradygmat], zjawiska fonetyczne: akc. pob. wymowa ?/i
znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) filoz. zbiór pojęć i teorii tworzących podstawy danej nauki; zob. też paradygmat w Wikipedii
(1.2) jęz. system form odmieniającego się wyrazu; zob. też paradygmat w Wikipedii
wyrazy pokrewne:
rzecz. paradygmatyzm m
przym. paradygmatyczny

etymologia:
(1.1–2) gr. παράδειγμα

tłumaczenia:
angielski: (1.1) paradigm; (1.2) paradigm
chorwacki: (1.1) paradigma f; (1.2) paradigma f
francuski: (1.1) paradigme m; (1.2) paradigme m
hebrajski: (1.1) פאראדיגמה f (paradigma); (1.2) פאראדיגמה f (paradigma)
hiszpański: (1.1) paradigma m; (1.2) paradigma m
japoński: (1.1) パラダイム (paradaimu); (1.2) パラダイム (paradaimu)
jidysz: (1.1) פּאַראַדיגמע f (paradigme); (1.2) פּאַראַדיגמע f (paradigme)
niemiecki: (1.1) Paradigma n; (1.2) Paradigma n
nowogrecki: (1.1) παράδειγμα n; (1.2) παράδειγμα n
rosyjski: (1.1) парадигма f; (1.2) парадигма f

http://www.etymonline.com/index.php?term=paradigm
paradigm (n.) late 15c., from Late Latin paradigma „pattern, example,” especially in grammar, from Greek paradeigma „pattern, model; precedent, example,” from paradeiknynai „exhibit, represent,” literally „show side by side,” from para- „beside” (see para- (1)) + deiknynai „to show” (cognate with Latin dicere „to show;” see diction). Related: Paradigmatic; paradigmatical.

http://www.etymonline.com/index.php?term=diction&allowed_in_frame=0
diction (n.) 1540s, „a word;” 1580s, „expression of ideas in words,” from Late Latin dictionem (nominative dictio) „a saying, expression, word,” noun of action from dic-, past participle stem of Latin dicere „speak, tell, say” (source of French dire „to say”), related to dicare „proclaim, dedicate,” from PIE root *deik- „to point out” (cognates: Sanskrit dic- „point out, show,” Greek deiknynai „to show, to prove,” Latin digitus „finger,” Old High German zeigon, German zeigen „to show,” Old English teon „to accuse,” tæcan „to teach”).

Another cognate is Greek dike „custom, usage,” and, via the notion of „right as dependent on custom,” „law, a right; a judgment; a lawsuit, court case, trial; penalty awarded by a judge.”

!UWAGA!
Wytłumaczenie znaczenia podkreślonych słów znajduje się na końcu tego wpisu, żeby podtrzymać napięcie, także proszę o tym pamiętać.

https://en.wiktionary.org/wiki/paradigm
paradigm
Alternative forms
paradigma (archaic)

Etymology
Established 1475-85 from Late Latin paradīgma, from Ancient Greek παράδειγμα ‎(parádeigma, “pattern”).
(…)

https://en.wiktionary.org/wiki/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B1#Ancient_Greek
παράδειγμα
Ancient Greek
Etymology
From παραδείκνυμι ‎(paradeíknumi, “I show, compare”) (from παρά ‎(pará, “beside, near”) + δείκνυμι ‎(deíknumi, “I show”)) +‎ -μα ‎(-ma)

Pronunciation
(5th BC Attic): IPA: /paráde͜eɡma/
(1st BC Egyptian): IPA: /parádiːɣma/
(4th AD Koine): IPA: /paráðiɣma/
(10th AD Byzantine): IPA: /paráðiɣma/
(15th AD Constantinopolitan): IPA: /paɾáðiɣma/

Noun
παράδειγμα • ‎(parádeigma) (genitive παραδείγματος); n, third declension

pattern, model, plan, paradigm
precedent, example
lesson, warning
argument, proof from example
foil, contrast
(grammar) paradigm

http://www.etymonline.com/index.php?term=para-&allowed_in_frame=0
para- (1) before vowels, par-, word-forming element meaning „alongside, beyond; altered; contrary; irregular, abnormal,” from Greek para- from para (prep.) „beside, near, issuing from, against, contrary to,” from PIE *prea, from root *per- (1) „forward, through” (see per). Cognate with Old English for- „off, away.”

para- (2) Look up para- at Dictionary.com
word-forming element meaning „defense, protection against; that which protects from,” from Italian para, imperative of parare „to ward off,” from Latin parare „make ready” (see pare).

!UWAGA!
To tzw. PIE *prea (PRea), to nic innego jak PR”eD, PoZa, PR”eZ, PR”eC”y, PR”eC”eNie…

http://www.etymonline.com/index.php?term=per&allowed_in_frame=0
per (prep.) 1580s (earlier in various Latin and French phrases), from Latin per „through, during, by means of, on account of, as in,” from PIE root *per- (1) „Base of prepositions and preverbs with the basic meanings of ‚forward,’ ‚through,’ and a wide range of extended senses such as ‚in front of,’ ‚before,’ ‚early,’ ‚first,’ ‚chief,’ ‚toward,’ ‚against,’ ‚near,’ ‚at,’ ‚around'” [Watkins]. Cognates: Sanskrit pari- „around, about, through,” pura „before, formerly;” Avestan pairi- „around,” paro „before;” Old Persian pariy; Hittite para- „on, forth;” Greek peri „around, about, near, beyond,” paros „before,” para „from beside, beyond,” pro „before;” Latin pro „before, for, on behalf of, instead of,” porro „forward,” prae „before;” Old English fore (prep.) „before, in front of;” (adv.) „before, previously;” German vor „for;” Old Church Slavonic pra-dedu „great-grandfather;” Russian pere- „through;” Lithuanian per „through;” Old Irish air- Gothic fair-, German ver-, Old English fer-, intensive prefixes.

!UWAGA!
Ten cały tzw. *per- (PeR), to nic innego jak:

PR”eD, PR”o/o”/u/vD, PR”o/o”/u/vD+eK, PRa+DzIaD
PR”eZ (w znaczeniu na WYLOT)
PR”y (w znaczeniu BLISKO)

http://www.etymonline.com/index.php?term=pare&allowed_in_frame=0
pare (v.) „to trim by cutting close,” c. 1300, from Old French parer „arrange, prepare; trim, adorn,” and directly from Latin parare „make ready, prepare, furnish, provide, arrange, order; contrive, design, intend, resolve; procure, acquire, obtain, get; get with money, buy, purchase” (related to parere „produce, bring forth, give birth to”), from PIE *par-a-, suffixed form of root *pere- (1) „produce, procure, bring forward, bring forth,” and derived words in diverse senses (cognates: Lithuanian pariu „to brood,” Greek poris „calf, bull,” Old High German farro, German Farre „bullock,” Old English fearr „bull,” Sanskrit prthukah „child, calf, young of an animal,” Czech spratek „brat, urchin, premature calf”). Generalized meaning „to reduce something little by little” is from 1520s. Related: Pared; paring.

!UWAGA!
(Pamiętajcie, że te „-” to są jedynie jakieś tam znaczki, które allo-allo germańscy językoznawcy dołożyli se, bo tak było im wygodniej, ale one nic sobą nie wnoszą, żadnej wiadomości!) I znów to całe tzw. PIE *par-a- (PaR-a-), czy *pere- (PeRe-) to:

PR”y (z znaczeniu BLISKO), jak PR”y+(GoToWaNie), PR”+NieS’C’/T’, PR”y+BiC’/T’, PR”y+Z”a”DziC’/T’… także PRaCa
PR”eC’/T’, PR”e+RoBIC’/T’, PR”e+MieNIć/T’, PR”e+BiC’/T’…
PR”eC”yC’/T’, PR”eC”NiCa…
PR”eCieZ” lub PR”eCieR”, PR”eCieR…
PReC” (w znaczenieu IDŹ SOBIE)

https://en.wiktionary.org/wiki/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC#Ancient_Greek
παρά
Ancient Greek
(…)
Preposition
παρά • ‎(pará)

(with genitive) from
(with genitive) because of
(with dative) beside, by, near

!UWAGA!
Wiki oczywiście NIE ZNA I NIE PODAJE SŁOWIAŃSKICH RDZENI, patrz wyżej!!!

https://en.wiktionary.org/wiki/%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CE%BA%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%B9#Ancient_Greek
δείκνυμι
Ancient Greek
Alternative forms
δεικνύω ‎(deiknúō)
δέκνυμι ‎(déknumi) Ionic
δίκνυμι ‎(díknumi) Cretan

Etymology
From Proto-Indo-European *deyḱ- ‎(“to show, point out”). Cognates include Latin dīcō, Sanskrit दिशति ‎(diśáti) and Old English tǣċan (English teach).

Pronunciation
IPA: /de᷄ː.knyː.mi/ → /ˈði.kny.mi/ → /ˈði.kni.mi/
Verb
δείκνῡμῐ • ‎(deíknūmi)

I show, point out
I bring to light, display, portray, represent
I make known, explain, teach, prove

https://en.wiktionary.org/wiki/Appendix:Proto-Indo-European/dey%E1%B8%B1-
Proto-Indo-European
Root *deyḱ-[1]
to point out
Derived terms
► Terms derived from the PIE root *deyḱ-

*deyḱ- ‎(root present)
Germanic: *tīhaną (see there for further descendants)
Indo-Iranian:
Indo-Aryan:
Sanskrit: दिशति ‎(diśáti)
Italic: *deikō
Latin: dīcō

*deyḱ-new- ~ *deyḱ-nu- ‎(nu-present)
Hellenic:
Ancient Greek: δείκνυμι ‎(deíknumi)

*doyḱ-éye- ‎(causative)
Germanic: *taikijaną?

*diḱ-eh₂
Hellenic:
Ancient Greek: δίκη ‎(díkē)
Unsorted formations:
Germanic: *taihwǭ, *taikną
Hellenic:
Ancient Greek: ?δάκτυλος ‎(dáktulos)
Italic:
Latin: digitus

References
Don Ringe, From Proto-Indo-European to Proto-Germanic, Oxford University Press, 2006

https://en.wiktionary.org/wiki/-%CE%BC%CE%B1#Ancient_Greek
Ancient Greek
Etymology
From Proto-Indo-European *-mn̥.

Pronunciation
IPA: /ma/ → /ma/ → /ma/
Suffix[edit]
-μᾰ • ‎(-ma) ‎(genitive -μᾰτος) n, third declension

used to form neuter nouns from roots
γράφω ‎(gráphō, “write”) → γράμμα ‎(grámma, “that which is written”)
σχίζω ‎(skhízō, “divide”) → σχίσμα ‎(skhísma, “that which is divided”)

https://en.wiktionary.org/wiki/Appendix:Proto-Indo-European/-mn%CC%A5
Proto-Indo-European
Etymology
Cognates with the same ablaut: Proto-Indo-European *-mno- as in Latin alu-mnu-s. Cognates with a different ablaut: Proto-Indo-European *-men- as in Ancient Greek ποιμήν ‎(poimḗn, “shepherd”), Proto-Indo-European *-mō as in Latin sermō.

Suffix
(é)-mn̥ n

Creates action nouns or result nouns from verbs.

Proterokinetic inflection. The plural is formed by the collective noun suffix *-h₂ and ends in *-mō.

Declension of *-mn̥
Derived terms
► Proto-Indo-European nouns suffixed with *-mn̥

Descendants
Proto-Germanic: Some of the an-stem nouns
Ancient Greek: -μήν ‎(-mḗn), -μᾰ ‎(-ma)
Latin: -men, -mentum
Sanskrit -मन् ‎(-man)
Old Armenian: -ումն ‎(-umn), -աւն ‎(-awn)
Proto-Slavic: *-mę
Old Church Slavonic: -мѧ ‎(-mę)

!UWAGA!
Zamieszczono tu nawet słowiańskie przykłady… tyle, że nieliczne… 🙂

Ma, Ma”, Me, MNie, Mi,.. Mo’o”/u/vj, Mo’o”/u/vja, Mo’o”/u/vje, Mo’o”/u/vji, Mo’o”/u/vjeGo, Mo’o”/u/vjeMu, Mo’o”/u/viM, Mo’o”/u/vji(c)H… jak „Mój ci on. Ma ci ona, Me ci one. Mą będziesz. Mnie w to nie mieszaj. W to mi graj.” itp.

https://en.wiktionary.org/wiki/Appendix:Proto-Indo-European/d%CA%B0%C3%A9h%E2%82%81mn%CC%A5
Proto-Indo-European
Etymology
*dʰeh₁- ‎(“put, place”) +‎ *-mn̥

Noun
*dʰéh₁mn̥ n ‎(oblique stem *dʰh₁m̥én-)
that which is established, house, home

(…)
Descendants
Hellenic:
Ancient Greek: θῆμα ‎(thêma), θημών ‎(thēmṓn) (< dʰéh₁mō)
Indo-Aryan:
Sanskrit: धामन् ‎(dhāman)

!UWAGA!
DHaMaN, czyli DHoM+oN (zgodnie z tzw. prawem Brugmanna i przejściem tzw. PIE „o” w tzw. indo-irańskie „a”), czyli DoM wg mnie…

…..

No dobrze, czyli już wiemy co oznacza PARADYGMAT? Pamiętacie te pogrubione słowa z początku? No to teraz patrzcie:

Źródłosłów słowiański dla tego tzw. greckiego deiknynai to wg mnie:

Dei+KNyNai
Do+KoNaNy

https://pl.wiktionary.org/wiki/dokonany
dokonany (język polski)
wymowa:
IPA: [ˌdɔkɔ̃ˈnãnɨ], AS: [dokõnãny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. wymowa ?/i
znaczenia:
przymiotnik
(1.1) gram. opisujący czynność, która się zakończyła
czasownik, forma fleksyjna
(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: dokonać

odmiana:
(1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga
m.-os./mzw mrz f n m.-os. nm.-os.
mianownik dokonany dokonana dokonane dokonani dokonane
dopełniacz dokonanego dokonanej dokonanego dokonanych
celownik dokonanemu dokonanej dokonanemu dokonanym
biernik dokonanego dokonany dokonaną dokonane dokonanych dokonane
narzędnik dokonanym dokonaną dokonanym dokonanymi
miejscownik dokonanym dokonanej dokonanym dokonanych
wołacz dokonany dokonana dokonane dokonani dokonane

przykłady:
(1.1) Liczne czasowniki dokonane są utworzone od niedokonanych poprzez dodanie przedrostka.[1]
kolokacje:
(1.1) aspekt dokonany • czas przeszły dokonany • czasownik dokonany
antonimy:
(1.1) niedokonany
wyrazy pokrewne:
czas. dokonać

tłumaczenia:
angielski: (1.1) perfect, perfective
francuski: (1.1) parfait
łaciński: (1.1) perfectum
rosyjski: (1.1) совершенный

http://synonim.net/synonim/dokonany
dopięty, opracowany, osiągnięty, poczyniony, przeprowadzony, skończony, spełniony, sporządzony, spowodowany, sprawiony, stworzony, uczyniony, ukończony, urzeczywistniony, uskuteczniony, uzyskany, wykonany, wypełniony, wywołany, zbudowany, zdziałany, ziszczony, zorganizowany, zrealizowany, zrobiony

https://pl.wiktionary.org/wiki/dokona%C4%87
dokonać (język polski)
wymowa:
IPA: [dɔˈkɔ̃naʨ̑], AS: [dokõnać], zjawiska fonetyczne: nazal. wymowa ?/i
znaczenia:
czasownik dokonany
(1.1) zrobić coś do końca, wykonać jakąś funkcję, czynność
(1.2) wykonać, stworzyć coś ważnego, istotnego dla jakiejś dziedziny

odmiana:
(1.1–2) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga
1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os.

bezokolicznik dokonać
czas przyszły prosty dokonam dokonasz dokona dokonamy dokonacie dokonają
czas przeszły m dokonałem dokonałeś dokonał dokonaliśmy dokonaliście dokonali
f dokonałam dokonałaś dokonała dokonałyśmy dokonałyście dokonały
n dokonałom

(forma potencjalna) dokonałoś
(forma potencjalna) dokonało

przykłady:
(1.1) Pan Jan dokonał poważnej zmiany w swoim życiu.
(1.2) W krótkim okresie swej działalności dokonał wiele dla polskiej weterynarii.
składnia:
(1.1–2) dokonać + D.

kolokacje:
(1.2) dokonać wyboru • dokonać zamachu • dokonać bohaterskiego czynu

synonimy:
(1.1) zrobić, skończyć, wykonać, sfinalizować, przeprowadzić
(1.2) osiągnąć, spełnić, urzeczywistnić, uczynić, zrobić
wyrazy pokrewne:
rzecz. dokonanie n
przym. dokonany
związki frazeologiczne:
dokonać żywota • dokonać życia • dokonać dni

uwagi:
czasownik nadużywany w połączeniach z rzeczownikiem, które można zastąpić jedną formą czasownikową (np. dokonać morderstwa – lepiej: zamordować, dokonać kontroli – lepiej: skontrolować)[1]
czasownik nadużywany w stylu oficjalnym i urzędowym (por. synonimy powyżej)[1]

tłumaczenia:
angielski: (1.1) accomplish
arabski: (1.1) نفذ
esperanto: (1.1) efektivigi
francuski: (1.1) accomplir, achever; (1.2) réaliser
hiszpański: (1.1) acabar, cumplir; (1.2) realizar, efectuar
jidysz: (1.2) באַגיין (bagejn)
niemiecki: (1.1) vollenden, abschließen; (1.2) erschaffen, verwirklichen
nowogrecki: (1.1) επιτελώ, εκτελώ; (1.2) πραγματοποιώ

http://sjp.pwn.pl/sjp/dokonac;2453019.html
dokonać — dokonywać
1. «zrobić coś trudnego lub ważnego»
2. «doprowadzić coś do końca»

https://www.synonimy.pl/synonim/dokona%C4%87%20si%C4%99/
nastąpić, odbyć się, urzeczywistnić się, zmaterializować się, rozegrać się, mieć miejsce, dojść do skutku

http://sjp.pl/kona%C4%87
konać
być w trakcie umierania, tracić życie

http://sjp.pwn.pl/slowniki/kona%C4%87.html
konać

Wielki słownik ortograficzny
konać -am, -ają
konający

Słownik języka polskiego
konać «umierać»
konający «umierający»
konająca

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego
konać
konający
konanie

https://pl.wiktionary.org/wiki/konanie
konanie (język polski)

znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) umieranie

odmiana:
(1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga
mianownik konanie konania
dopełniacz konania konań
celownik konaniu konaniom
biernik konanie konania
narzędnik konaniem konaniami
miejscownik konaniu konaniach
wołacz konanie konania

przykłady:
(1.1) Deszcz jak siwe łodygi, szary szum, a u okien smutek i konanie[1].
(1.1) Nosimy nieustannie w ciele naszym konanie Jezusa, aby życie Jezusa objawiło się w naszym ciele[2].

synonimy:
(1.1) umieranie, agonia

wyrazy pokrewne:
rzecz. skonanie n
czas. konać ndk., skonać dk.

etymologia:
rzecz. odczas. od: konać

!UWAGA!
KoNieC
KoNaC’/T’
KoN’+C”yNa
KoNi+C”yNa

Rdzenie KN, GN, (c)HN, CN, SN, ZN… to kolejny dowód, że w języku Przed-Słowiańskim WYSTĘPOWAŁY I NADAL WYSTĘPUJĄ WSZYSTKKIE MOŻLIWOŚCI WYPOWIADANIA DŹWIĘKÓW, JAKIE NIE WYSTĘPUJĄ W JĘZYKACH KREOLSKICH, WYWODZĄCYCH SIĘ Z JĘZYKA PRZED-SŁOWIAŃSKIEGO!!!.
(To jest właśnie cały ten paradygmat językowy itd.), patrz:

KN
KoN’, KoNieC, KoN’C”yC’/T’,..

GN
GoN, GoNieC, GoNIC’/T’, GoN+iTWA, GiNa”C’/T’, GNaC’/T’, GNIC’/T’, GNieW,..

(c)HN
HoNoR
(c)He”/eNTNie, (c)He”/eNT+Ka,(c)HaN’Ba, HaNDeL (Wiem, że to późne, ale my Słowianie wymawiamy to, a inni nie!)

CN
CNy, CeNa, CNiC’/T’, CeNiC’/T’, CeNNy, CeLNiK…

SN
SeN, SNy, SaN, SuNa”C’/T’, S’NieG, SyN, SNaDz’…

ZN
ZNiC”, ZNiKa, ZaNiK, Z”oNa, ZNiZ”+Ka, ZNaK, ZNaC”yC’/T’…

JĘZYK PRZED-SŁOWIAŃSKI POSIADAŁ WSZYSTKIE DŹWIĘKI TEGO TZW. PIE, TAK JAK POSIADA JE JĘZYK SŁOWIAŃSKI!!! NIC W TYM TEMACIE NIE ZMIENIŁO SIĘ, BO TO JEST W PROSTEJ LINII JEGO NASTĘPCA, A NIE JAKIEŚ ZNIEKSZTAŁCENIE PRZEZ UPROSZCZENIE, JAK TO MA MIEJSCE W JĘZYKACH KREOLSKICH, KTÓRE POWSTAŁY PRZEZ NAŁOŻENIE SIĘ JĘZYKA PRZED-SŁOWIAŃSKIEGO, NA JAKIEŚ MIEJSCOWE PODŁOŻA JĘZYKOWE!!!

…..

Dodatkowo to i owo, o rzeczach (słowach) i czynnyściach DOKONANYCH i NIEDOKONANYCH:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Aspekt_(j%C4%99zykoznawstwo)
Aspekt (językoznawstwo)
Aspekt (postać, forma) – kategoria gramatyczna wyrażająca sposób przedstawienia czynności lub stanu.

Aspekt w języku polskim
Dla języków słowiańskich charakterystyczna jest leksykalizacja kategorii gramatycznej aspektu – aspekt zawarty jest w znaczeniu danego czasownika (nie zaś w formie gramatycznej, w jakiej jest on użyty)[1] i występuje w dwóch podstawowych wartościach:

1. aspekt dokonany;
2. aspekt niedokonany.
   Ogólnie mówiąc, aspekt dokonany pozwala przedstawić czynność jako zakończoną, wykonaną. Natomiast aspekt niedokonany nie przedstawia czynności jako czynności zakończonej, lecz raczej jako trwającą lub powtarzającą się. Dokładne opisanie różnicy między aspektem dokonanym a niedokonanym jest bardzo trudne. Polacy intuicyjnie rozumieją tę różnicę, ponieważ aspekt jest jedną z podstawowych kategorii w ich języku ojczystym. Sprawia ona za to ogromne trudności cudzoziemcom uczącym się któregoś z języków słowiańskich.
   (…)

Przykład:
prać jest prostym czasownikiem niedokonanym;
uprać jest jego dokonanym odpowiednikiem (buduje wraz z nim parę aspektową);
doprać, przeprać, oprać są czasownikami dokonanymi z nieco innym znaczeniem;
dopierać, przepierać, opierać są wtórnymi czasownikami niedokonanymi tworzącymi pary aspektowe odpowiednio z doprać, przeprać, oprać; forma *upierać nie istnieje, gdyż niedokonanym odpowiednikiem uprać jest prać.
Dodanie przedrostka do czasownika niedokonanego nie zawsze zmienia aspekt na dokonany, np. chodzić – wchodzić. Czasami zmiana aspektu występuje tylko przy określonym znaczeniu czasownika, np. pochodzić jest niedokonany w znaczeniu być skądś, ale dokonany w znaczeniu chodzić przez pewien czas (w żadnym z tych znaczeń pochodzić nie tworzy pary aspektowej z chodzić).

Pewna liczba czasowników tworzy pary z formami utworzonymi przez dodanie jednocześnie przedrostka i przyrostka, np. stawiać – postawić. lub też na drodze supletywnej, np. brać – wziąć, widzieć – zobaczyć.
(…)

…..

I na koniec, koniec końców… żeby zakończyć te „starożytne” greckie i inne allo-allo męki…

https://pl.wiktionary.org/wiki/koniec
koniec (język polski)
koniec (1.1)
wymowa:
wymowa ?/i, IPA: [ˈkɔ̃ɲɛʦ̑], AS: [kõńec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ostatni fragment, część podłużnego przedmiotu, czubek
(1.2) chwila, w której jakaś czynność nie jest już dłużej wykonywana
(1.3) okoliczności końca (1.2)
(1.4) miejsce, w którym nastąpił koniec (1.2) ruchu

odmiana:
(1.1–4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga
mianownik koniec końce
dopełniacz końca końców
celownik końcowi końcom
biernik koniec końce
narzędnik końcem końcami
miejscownik końcu końcach
wołacz końcu końce

przykłady:
(1.1) Na końcu tego ołówka jest gumka.
(1.2) To już koniec pracy na dziś, idziemy do domu.
(1.3) Wszystko zaczęło się nieprzyjemnie, ale na szczęście koniec był wesoły.
(1.4) Końcem naszej wycieczki po Krakowie był Wawel.

składnia:
(1) koniec + D.
kolokacje:
(1.1) koniec kija / liny / autobusu / … • iść na (drugi) koniec autobusu / pociągu / …
(1.2) koniec pracy / dnia / …
(1.3) szczęśliwy / niemiły / pasjonujący / … koniec • koniec filmu / książki / sztuki / …
(1.4) koniec podróży / jazdy / lotu / …

synonimy:
(1.1) czubek, szpic, koniuszek
(1.2) kres, schyłek
(1.3) zakończenie, finał
(1.4) meta

antonimy:
(1.1) drugi / przeciwny koniec, początek
(1.2–4) początek, start

wyrazy pokrewne:
rzecz. kończyna f, końcówka f, końcóweczka f, nieskończoność f
zdrobn. koniuszek m
czas. kończyć ndk., zakończyć dk., zakańczać ndk., wykończyć dk., ukończyć dk., dokończyć dk., skończyć dk.
przym. końcowy, kończący, wykończony, skończony, ukończony, nieukończony, nieskończony
przysł. końcowo

związki frazeologiczne:
bez końca • każdy kij ma dwa końce • koniec końców • koniec języka za przewodnika • koniec świata • mieć na końcu języka • w końcu • wiązać koniec z końcem
przysłowia: cokolwiek czynisz, mądrze czyń, a patrzaj końca • jak się matka z córką zgłosi, tak się koniec grudnia nosi • koniec każdej rzeczy trzeba mieć na pieczy • koniec wieńczy dzieło • w święty August koniec burz • wszystko ma swój koniec

tłumaczenia:
angielski: (1.1) end; (1.2) end, finish; (1.3) end; (1.4) end, finish
arabski: (1.1) نهاية ,إنتهاء
białoruski: (1.1) канец m; (1.2) канец m; (1.3) канец m; (1.4) канец m
boloński: (1.1) fén
chiński standardowy: (1.1) 结束
dolnołużycki: (1.1) kóńc m
duński: (1.1) ende w; (1.2) ende w
esperanto: (1.2) fino
francuski: (1.1) bout m; (1.2) fin f; (1.3) fin f; (1.4) fin f
górnołużycki: (1.1) kónc m
hebrajski: (1.1) סוף m (sof); (1.2) קצים m (kicim)
hiszpański: (1.1) final m, cabo m; (1.2) fin m, final m; (1.3) fin m, final m; (1.4) fin m, final m
interlingua: (1) fin
irlandzki: (1.1) deireadh
islandzki: (1.1) endir
jidysz: (1.1) סוף m (sof), עק m (ek); (1.2) סוף m (sof), עק m (ek); (1.3) סוף m (sof), עק m (ek); (1.4) סוף m (sof)
korsykański: (1.1) fine
kurmandżi: (1.1) dawî f
łaciński: (1.1) finis, exitus
niemiecki: (1.1) Spitze f; (1.2) Ende n, Schluss; (1.3) Ende n, Schluss; (1.4) Ende n, Schluss
nowogrecki: (1.1) άκρη f; (1.2) τέλος n, τέρμα n; (1.3) τέλος n, τέρμα n; (1.2) τέρμα n
pali: (1.2) osāna
rosyjski: (1.1) коне́ц m; (1.2) коне́ц m; (1.3) коне́ц m; (1.4) коне́ц m
serbski: (1.1) крај
slovio: (1.1) konc (конц)
słowacki: (1.1) koniec m; (1.2) koniec m
suahili: (1.2) mwisho; (1.3) mwisho
sycylijski: (1.1) fini, cuncrusiòni
szwedzki: (1.1) ända; (1.2) slut n
turecki: (1.1) son, sonuç
ukraiński: (1.1) кінець m; (1.2) кінець m; (1.3) кінець m; (1.4) кінець m
wilamowski: (1.1) end
włoski: (1.1) capo m, punta f, estremità f; (1.2) fine f; (1.3) fine f, conclusione f

…..

Zbierzmy w końcu to wszystko teraz do kupy, czyli:

PaRa
PR”eZ

DeiKNyNai
DoKoNaNy

Me
MNie

Paradygmat, czyli DoKoNaNe PR”eZe MNie… a mówiąc po ludzku… WZo/o”/u/vR, WZoR”eC!

Przysięgam od dziś nie używać tego kreolskiego słowa, a w zamian tego powrócić do WZoRCa! Czego i wam wszystkim gorąco R”yC”e”* 🙂

*Wygląda mi na to, że Z”yC’ i jako Z”yC’ (dupa, tyłek itp.), to może być błąd w zapisie bo R”eC R”yC”eNie, a nie Z”eC Z”yC”eNie, podobnie jak RyK, a nie ZyK… To R” i Z”, bardzo ciekawe jest i zapisane jakoś… Pewno do tego jeszcze wrócimy…